მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

უსიმპტომო ბაქტერიურია უროლოგიურ პროცედურამდე

Back
1-ლი რიგის – 

პერორალური ანტიბიოტიკოთერაპია

თერაპიის მიზანი ბაქტერიურიის დროებითი აღმოფხვრაა, რადგანაც არასტერილური შარდის არსებობა უროლოგიური პროცედურის დროს ზრდის ბაქტერიემიისა და სეფსისის რისკს.

კლინიკური კვლევებით ზუსტად არ არის განსაზღვრული ანტიბოიტიკების ოპტიმალური შერჩევა, აგრეთვე მკურნალობის ხანგრძლივობა და დრო. ამასთან, მკურნალობა უნდა ჩატარდეს უროლოგიურ პროცედურამდე, რომლის დროსაც შეიძლება დაირღვეს საშარდე გზების ლორწოვანის მთლიანობა.[4] პროცედურამდე რამდენიმე დღით ადრე აღებული შარდის კულტურა დაგეხმარებათ შეარჩიოთ ანტიბიოტიკი მგრძნობელობის მიხედვით.

ფტორქინოლონები დაკავშირებულია მნიშვნელოვან შესაძლებლობების შემზღუდავ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათია და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის სხვა ეფექტები.[56] გავრცელდა გაფრთხილებები აორტის განშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[57][58] პაციენტის მახასიათებლებისა და ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონებიდან გამომდინარე, ფტორქინოლონური ანტიბიოტიკები მაინც რჩება გონივრული პირველი რიგის არჩევანს მამაკაცებში UTI-ის სამკურნალოდ, ამ პაციენტების ჯგუფში გართულებების მაღალი რისკის გამო.[28]

პროცედურის შემდეგ შესაძლებელია ანტიბიოტიკის შეჩერება, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა კათეტერი კვლავ ადგილზე რჩება.

რისკი დაკავშირებულია შერჩეული ანტიბიოტიკის სპეციფიკურ გვერდით ეფექტებთან და ზოგად გართულებებთან, როგორიცაა ფსევდომემბრანული კოლიტი ან რეზისტენტობის ჩამოყალიბება.

პირველადი პარამეტრები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 160/800 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ, 1-2 დღის განმავლობაში

ან

ნიტროფურანტიონი: 100 მგ პერორალურად, დღეში 4-ჯერ, 1-2 დღის განმავლობაში

ან

ამოქსიცილინ/კლავულანატი: 500 მგ პერორალურად, დღეში 3-ჯერ, 1-2 დღის განმავლობაში

მეტი

ან

ცეფალექსინი: 500 მგ პერორალურად, დღეში 4-ჯერ, 1-2 დღის განმავლობაში

ან

ლევოფლოქსაცინი: 500 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ, 1-2 დღის განმავლობაში

ან

ციპროფლოქსაცინი: 500 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ, 1-2 დღის განმავლობაში

მწვავე

არ არის მძიმე, იტანს პერორალურ თერაპიას

Back
1-ლი რიგის – 

პერორალური ანტიბიოტიკოთერაპია

საწყისი ემპირიული თერაპიის არჩევისას უნდა ხელმძღვანელობდეთ ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონებით.[28] მამაკაცებში საჭიროა შარდის კულტივირება, რათა თავდაპირველი ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია სწორი იყოს.

მკურნალობის ვარიანტებია ბეტა-ლაქტამები, ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი (TMP/SMX), ნიტროფურანტოინი და ფტორქინოლონები.[10][28]

რისკი დაკავშირებულია შერჩეული ანტიბიოტიკის სპეციფიკურ გვერდით ეფექტებთან და ზოგად გართულებებთან, როგორიცაა ფსევდომემბრანული კოლიტი ან რეზისტენტობის ჩამოყალიბება.

ფტორქინოლონები დაკავშირებულია მნიშვნელოვან შესაძლებლობების შემზღუდავ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათია და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის სხვა ეფექტები.[56] გავრცელდა გაფრთხილებები აორტის განშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[57][58] პაციენტის მახასიათებლებისა და ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონებიდან გამომდინარე, ფტორქინოლონის ანტიბიოტიკები რჩება გონივრული პირველი რიგის არჩევად მამაკაცებში UTI-ის სამკურნალოდ, ამ პაციენტების ჯგუფში გართულებების მაღალი რისკის გამო.[28] რეზისტენტობის მაღალი დონის გამო, ევროპის უროლოგიის ასოციაცია რეკომენდაციას უწევს ფტორქინოლონების გამოყენებას გართულებული UTI-ის ემპირიული მკურნალობისთვის პაციენტებში უროლოგიური განყოფილებებიდან ან როდესაც პაციენტები იყენებდნენ ფტორქინოლონებს ბოლო 6 თვის განმავლობაში.[28] TMP/SMX შეიძლება გამოყენებულ იქნას პირველი რიგის ახალგაზრდა მამაკაცებში გართულებული UTI-ის მტკიცებულების გარეშე და ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონების გათვალისწინებით.

ანტიბიოტიკის დოზა შეიძლება შესაცვლელი იყოს პაციენტის თირკმლის სტატუსის გათვალისწინებით.

კათეტერთან დაკავშირებული საშარდე გზების ინფექცია (გართულებული ინფექცია) საჭიროებს ფრთხილ მკურნალობას, რადგანაც არსებობს ბაქტერიემიის რისკი. თუმცა, უსიმპტომო ბაქტერიურიის სკრინინგი და მკურნალობა კათეტერის მქონე პაციენტებში რეკომენდებული არ არის.[4][მტკიცებულების დონე A][მტკიცებულების დონე A] თერაპიის დაწყების შემთხვევაში, კათეტერი უნდა გამოიცვალოს ანტიბიოტიკების მიღებამდე.[28][29]

ზოგადად რეკომენდებულია მკურნალობა 7-დან 14 დღემდე.[28]

პირველადი პარამეტრები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 160/800 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

ან

ნიტროფურანტიონი: 500 მგ პერორალურად, დღეში 4-ჯერ, 7-14 დღის განმავლობაში

ან

ამოქსიცილინ/კლავულანატი: 500 მგ პერორალურად, დღეში სამჯერ, 7-14 დღის განმავლობაში; ან 875 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ, 7-14 დღის განმავლობაში

მეტი

ან

ცეფალექსინი: 100 მგ პერორალურად, დღეში 4-ჯერ, 7-14 დღის განმავლობაში

ან

ლევოფლოქსაცინი: 750 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ 7-14 დღის განმავლობაში

ან

ციპროფლოქსაცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

მძიმე ფორმა ან ვერ იტანს პერორალურ თერაპიას

Back
1-ლი რიგის – 

ჰოსპიტალიზაცია + ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია

საწყისი ემპირიული თერაპიის არჩევისას უნდა ხელმძღვანელობდეთ ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონებით.[28] მამაკაცებში საჭიროა შარდის კულტივირება, რათა თავდაპირველი ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია სწორი იყოს.

მკურნალობის ვარიანტები მოიცავს ბეტა-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებს (ხშირად სხვა ანტიბიოტიკებთან ერთად [მაგ., ამინოგლიკოზიდებთან]) და ფტორქინოლონებს.[10][28]

უროპათოგენებში წამლისადმი მზარდი რეზისტენტობის პირობებში, ზოგიერთ ქვეყანაში დამტკიცებულია შემდეგი მკურნალობა მოზრდილებში, რომლებსაც აქვთ გართულებული UTI, გამოწვეული მგრძნობიარე ორგანიზმებით, რომლებსაც აქვთ შეზღუდული ან არ გააჩნიათ ალტერნატიული ვარიანტები: მეროპენემი/ვაბორბაქტამი, პლაზომიცინი, ცეფიდეროკოლი და იმიპენემი/ცილასტატინი. /რებექტამი.[61][62][63][64][65]

ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია გრძელდება მანამ, სანამ პაციენტი გახდება სტაბილური და აიტანს პერორალურ თერაპიას.

რისკი დაკავშირებულია შერჩეული ანტიბიოტიკის სპეციფიკურ გვერდით ეფექტებთან და ზოგად გართულებებთან, როგორიცაა ფსევდომემბრანული კოლიტი ან რეზისტენტობის ჩამოყალიბება.

ფტორქინოლონები დაკავშირებულია მნიშვნელოვან შესაძლებლობების შემზღუდავ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათია და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის სხვა ეფექტები.[56] გავრცელდა გაფრთხილებები აორტის განშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[57][58] პაციენტის მახასიათებლებისა და ადგილობრივი რეზისტენტობის შაბლონებიდან გამომდინარე, ფტორქინოლონური ანტიბიოტიკები მაინც რჩება გონივრული პირველი რიგის არჩევანს მამაკაცებში UTI-ის სამკურნალოდ, ამ პაციენტების ჯგუფში გართულებების მაღალი რისკის გამო.[28]

რეზისტენტობის მაღალი დონის გამო, ევროპის უროლოგიის ასოციაცია რეკომენდაციას უწევს ფტორქინოლონების გამოყენებას გართულებული UTI-ის ემპირიული მკურნალობისთვის პაციენტებში უროლოგიური განყოფილებებიდან ან როდესაც პაციენტები იყენებდნენ ფტორქინოლონებს ბოლო 6 თვის განმავლობაში.[28]

დოზა შეიძლება შეიცვალოს პაციენტის თირკმლის სტატუსის მიხედვით. ამავე დროს უნდა გავითვალისწინოთ ფსევდომონური ინფექციის შესაძლებლობა კათეტერიზებულ პაციენტებში.

კათეტერთან დაკავშირებული საშარდე გზების ინფექცია (გართულებული ინფექცია) საჭიროებს ფრთხილ მკურნალობას, რადგანაც არსებობს ბაქტერიემიის რისკი. თუმცა, უსიმპტომო ბაქტერიურიის სკრინინგი და მკურნალობა კათეტერის მქონე პაციენტებში რეკომენდებული არ არის.[4][მტკიცებულების დონე A][მტკიცებულების დონე A] თერაპიის დაწყების შემთხვევაში, კათეტერი უნდა გამოიცვალოს ანტიბიოტიკების მიღებამდე.[28][29]

ზოგადად რეკომენდებულია მკურნალობა 7-14 დღის განმავლობაში.[28]

პირველადი პარამეტრები

ცეფტრიაქსონი: 1-2გ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში

ან

ამპიცილინიამპიცილინი: 2 გ ინტრავენურად 6 საათში ერთხელ

და

გენტამიცინი: 1.5 მგ/კგ ინტრავენურად, 8 საათში ერთხელ

ან

გენტამიცინი: 1.5 მგ/კგ ინტრავენურად, 8 საათში ერთხელ

ან

ტიკარცილინი/კლავულონის მჟავა: 3.2 გ ინტრავენურად, 8 საათში ერთხელ

მეტი

ან

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად, ყოველ 6-8 საათში ერთხელ

მეტი

ან

აზტრეონამი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

ან

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 2.25-დან 4.5 გ-მდე ინტრავენურად 6 საათში ერთხელ

მეტი

ან

მეროპენემ / ვაბორბაქტამი: 4 გ ინტრავენურად ყოველ 8 სთ-ში

მეტი

ან

პლაზომიცინი: 15 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში, მაქსიმუმ 7 დღის განმავლობაში

ან

ცეფიდეროკოლი: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 სთ-ში

ან

იმიპენემი/ცილასტასტინი/რელებაქტამი: 1.25 გ ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში

მეტი

ან

ლევოფლოქსაცინი: 750 მგ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში

ან

ციპროფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას