მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

საეჭვო ენტერალური ცხელება

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია + დამხმარე თერაპია

მკურნალობის ვარიანტების განხილვისას, დაავადების სიმძიმესთან ერთად მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული ქვეყანა, სადაც შეძენილია დაავადება და იმ ქვეყანაში გავრცელებული შტამების ანტიბიოტიკებისადმი რეზისტენტობის პროფილის გათვალისწინებით.[13][65]​​​ გაეცანით ადგილობრივ გაიდლაინებს, სადაც ეს შესაძლებელია.

დამხმარე თერაპია ითვალისწინებს ანტიპირეტიკებს და რეჰიდრატაციას

ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა დაიწყოს საბოლოო დიაგნოზისა და ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტირების შედეგების მიღებამდე.

აზითრომიცინს და მესამე თაობის ცეფალოსპორინებს (მაგ., ცეფტრიაქსონს, ცეფიქსიმს) მსოფლიოში აქვთ რეზისტენტობის დაბალი მაჩვენებლები და, შესაბამისად, ზოგადად რეკომენდებულია, როგორც ენტერალური ცხელების ემპირიული მკურნალობა.[13]​​[38][40]​​[69][70][71]

კვლევებმა აჩვენა, რომ მესამე თაობის ცეფალოსპორინი პლიუს აზითრომიცინის კომბინირებული თერაპიის პოტენციალი ცხელების ხანგრძლივობის შემცირებისთვის მეტია, ვიდრე მხოლოდ ცეფტრიაქსონით მკურნალობის შემთხვევაში. კომბინირებული თერაპია წარმოადგენს მნიშვნელოვან ვარიანტს, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ დაავადება შეძენილია ინდოეთის სუბკონტინენტზე, და წამყვანი ავტორები ამ მიდგომას ანიჭებენ უპირატესობას. [72][73]​​ კომბინირებული რეჟიმის შესასწავლად მიმდინარეობს დამატებითი კლინიკური კვლევები.

პოლირეზისტენტული (XDR) Salmonella typhi რეზისტენტულია ქლორამფენიკოლის, ამპიცილინის, ტრიმეტოპრიმ/სულფამეთოქსაზოლის, ფთორქინოლონების და ცეფტრიაქსონის მიმართ. ​[19]​ პოლირეზისტენტული (XDR) S typhi გაჩნდა პაკისტანში 2016 წელს და მას შემდეგ დოკუმენტირებულია სხვა ქვეყნებშიც, მათ შორის აშშ-ში, ძირითადად ასოცირდება პაკისტანში მოგზაურობასთან, მაგრამ ასევე პაციენტებში, რომლებიც არ აფიქსირებენ საერთაშორისო მოგზაურობის ისტორიას მათ ავადმყოფობამდე 30 დღით ადრე და არ აქვთ ახლო კონტაქტი ავადმყოფთან.[13][20][21][22][23]​​[24]​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები (CDC) რეკომენდაციას იძლევა, რომ საეჭვო ტიფოიდური ცხელებით პაციენტებს , რომლებსაც აქვთ პაკისტანში ან ერაყში მოგზაურობის ისტორია, ან რომლებსაც დაავადების დაწყებამდე არ უმოგზაურიათ, მკურნალობა უნდა ჩაუტარდეთ აზითრომიცინით გაურთულებელ შემთხვევებში და კარბაპენემით (ან მეროპენემით) - მძიმე ან გართულებული დაავადების შემთხვევაში.[40]

პირველადი პარამეტრები

ცეფტრიაქსონი: ბავშვები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 12-24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 60 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში

ან

ცეფიქსიმი: ბავშვებში: 15-20 მგ/კგ/დღეში პერორალურად 2 დაყოფილი დოზით; მაქსიმუმ 400 მგ/დღე; ზრდასრულებში: 200 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვებში: 8-20 მგ/კგ პერორალულად, დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 500 - 1000 მგ პერორალულად დღეში ერთხელ

ან

ცეფტრიაქსონი: ბავშვები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 12-24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 60 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში

იყოს

ცეფიქსიმი: ბავშვებში: 15-20 მგ/კგ/დღეში პერორალურად 2 დაყოფილი დოზით; მაქსიმუმ 400 მგ/დღე; ზრდასრულებში: 200 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში

--და--

აზიტრომიცინი: ბავშვებში: 8-20 მგ/კგ პერორალულად, დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 500 - 1000 მგ პერორალულად დღეში ერთხელ

ან

მეროპენემი: ბავშვებში: 20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1 გ/დოზა; ზრდასრულებში: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

მწვავე

დადასტურებული ენტერალური ცხელება

Back
1-ლი რიგის – 

მიზნობრივი ანტიბიოტიკოთერაპია + დამხმარე თერაპია

ანტიბიოტიკოთერაპიის რეჟიმი შეიძლება დაკორექტირდეს ანტიმიკრობული მგრძნობელობის შედეგების მიღების შემდეგ.

ციპროფლოქსაცინი ფართოდ განიხილება არჩევის პრეპარატად მოზრდილებში, თუ ინფექციის გამომწვევი მგრძნობიარეა ფტორქინოლონების მიმართ. თუმცა, თუ პაციენტი უკვე იღებს აზითრომიცინს და/ან ცეფალოსპორინს და პასუხობს მკურნალობას, შეცვლა არ არის საჭირო. კლინიცისტებმა უნდა იცოდნენ, რომ ფტორქინოლონები ასოცირებულია უნარშემზღუდველ და პოტენციურად შეუქცევად ჩონჩხკუნთოვან ან ნერვული სისტემის მხრივ გვერდით მოვლენებთან.[76][77]

თუ შტამი რეზისტენტულია ფტორქინოლონების მიმართ, რეკომენდებულია მკურნალობა მესამე თაობის ცეფალოსპორინით (მაგ.: ცეფტრიაქსონი, ცეფიქსიმი), სასურველია აზითრომიცინთან ერთად.

დადასტურებული XDR ტიფოიდური ცხელების მქონე პაციენტების მკურნალობა შეიძლება დაწყებული იყოს, ან გაგრძელდეს აზითრომიცინითა და მეროპენემით, როგორც მონოთერაპიის სახით, ასევე კომბინირებულად.[13]​​[38][40]​​[69][70]

ქლორამფენიკოლი, ამპიცილინი ან ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი შეიძლება იყოს შესაბამისი ალტერნატივა იმ ინფექციის სამკურნალოდ, რომელიც არ არის გამოწვეული მულტირეზისტენტული შტამით (რადგან როდესაც სხვა ანტიბიოტიკები ფართოდ გამოიყენება, რეზისტენტობა დროთა განმავლობაში მცირდება).

დამხმარე თერაპია ითვალისწინებს ანტიპირეტიკებს და რეჰიდრატაციას

უსიცხო პერიოდის მიღწევა ნელა ხდება და პაციენტებს შეიძლება ცხელება გაუგრძელდეთ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან დაახლოებით 5 დღის განმავლობაში.[13]​​[38][40]​​​[69][70]​ თუ ცხელება გრძელდება და პაციენტი მონოთერაპიაზეა (აზითრომიცინი ან ცეფალოსპორინი), მაშინ ამ ეტაპზე შესაძლებელია კომბინირებული ანტიბიოტიკოთერაპიის მოაზრება. თუ გრძელდება პერსისტენტული ცხელება, ისევე როგორც სხვა სიმპტომები შვიდი დღის შემდეგ, მაშინ ანტიბიოტიკების რეჟიმი შეიძლება წარუმატებელად ჩითვალოს. შეამოწმეთ, რომ პათოგენი არ არის პოლირეზისტენტული (XDR), განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც პაციენტს ბოლო პერიოდში აღენიშნება პაკისტანშ ან მეზობელ ქვეყნებში მოგზაურობის ისტორია. სხვა შემთხვევაში ჩაატარეთ მეტასტაზური ინფექციის ტესტები.

პირველადი პარამეტრები

ციპროფლოქსაცინი: ბავშვები: 15-30 მგ/კგ/დღე პერორალურად გაყოფილი 2 მიღებაზე დღეში,, მაქსიმუმ 500 მგ/დოზა; მოზრდილებში: 500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

ან

ცეფტრიაქსონი: ბავშვები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 12-24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 60 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში

ან

ცეფიქსიმი: ბავშვებში: 15-20 მგ/კგ/დღეში პერორალურად 2 დაყოფილი დოზით; მაქსიმუმ 400 მგ/დღე; ზრდასრულებში: 200 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვები: 8-20 მგ/კგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

ცეფტრიაქსონი: ბავშვები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 12-24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 60 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში

იყოს

ცეფიქსიმი: ბავშვებში: 15-20 მგ/კგ/დღეში პერორალურად 2 დაყოფილი დოზით; მაქსიმუმ 400 მგ/დღე; ზრდასრულებში: 200 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში

--და--

აზიტრომიცინი: ბავშვებში: 8-20 მგ/კგ პერორალულად, დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 500 - 1000 მგ პერორალულად დღეში ერთხელ

ან

მეროპენემი: ბავშვებში: 20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1 გ/დოზა; ზრდასრულებში: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

ან

მეროპენემი: ბავშვებში: 20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1 გ/დოზა; ზრდასრულებში: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

აზიტრომიცინი: ბავშვებში: 8-20 მგ/კგ პერორალულად, დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; ზრდასრულებში: 500 - 1000 მგ პერორალულად დღეში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ქლორამფენიკოლი: ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

მეტი

ან

ამპიცილინიამპიცილინი: ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზის სახით ყოველ 6 საათში

ან

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: ბავშვები ≥ 2 თვის ასაკიდან: 8 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად/პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში, მაქსიმუმ 320 მგ/დღეში; მოზრდილები: 160 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 12 საათში ერთხელ.

მეტი
Back
განიხილე – 

მაღალი დოზით დექსამეტაზონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ენცეფალოპათიური გართულებების განვითარებისას, როგორიცაა დელირიუმი, ძილიანობა, სტუპირი, კომა ან შოკი, დექსამეტაზონის დროულმა გამოყენებამ შესაძლოა განაპირობოს პაციენტების კლინიკური სარგებელი.[82]

დექსამეტაზონი იშვიათ შემთხვევებში შესაძლოა უკუნაჩვენები იყოს (მაგ. პაციენტები თავის ტვინის სტრუქტურული დაზიანებებით).

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: 3 მგ/კგ-ზე ინტრავენურად საწყისი დოზის სახით, რასაც სდევს 1 მგ/კგ-ზე ყოველ 6 საათში 8 დოზის სახით

Back
პლიუს – 

გახანგრძლივებული ანტიბიოტიკოთერაპია ± ქირურგიული ჩარევა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლებელია მეორადი მეტასტაზური კერების გაჩენა სხვადასხვა ორგანოებში: მაგალითისთვის მოსაყვანია ელენთის აბსცესი, ენდოკარდიტი, ოსტეომიელიტი, ართრიტი და მწვავე ქოლეცისტიტი. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელი ხდება ანტიბიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივი კურსის ჩატარება, ხოლო ზოგჯერ ქირურგიული ჩარევაც (მაგ. ქოლეცისტექტომია).

მიმდინარე

რეციდივები

Back
1-ლი რიგის – 

განმეორებითი ანტიბიოტიკოთერაპია

რეციდივები მოსალოდნელია ადექვატური ანტიმიკრობული თერაპიის პირობებშიც კი, როგორც S paratyphi-ის, ასევე S typhi-ის შემთხვევაშიც.[14] ეს აისახება მიკროორგანიზმის ერადიკაციის სირთულეში. ძალიან მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ რეციდიული მიკროორგანიზმს უცვლელად გააჩნია სენსიტიურობის იგივე მახასიათებლები, როგორც პირველად ინფექციურ იზოლატს. მსგავს შემთხვევებში საჭირო ხდება ანტიბიოტიკოთერაპიის განმეორებითი კურსების ჩატარება.

ქრონიკული მატარებლობა

Back
1-ლი რიგის – 

გახანგრძლივებული ანტიბიოტიკოთერაპია და განიხილეთ ქოლეცისტექტომიის მიზანშეწონილობა

ზოგიერთი პაციენტი ხდება ქრონიკული მატარებელი, რაც ნიშნავს, რომ განაგრძობს ორგანიზმის გამოყოფას განავლით ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, მაგრამ რჩება უსიმპტომო (თუმცა შეუძლია ინფექციის გადაცემა). ჩვეულებრივ, საჭიროა ხანგრძლივი ანტიბიოტიკოთერაპია.[40]​ ქოლეცისტექტომია ასევე შეიძლება განიხილებოდეს ზოგიერთ შემთხვევაში.[38][69][70]

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას