მონიტორინგი

ბულოზური პემფიგოიდი ქრონიკული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება სპონტანური გამწვავებებითა და რემისიებით. პაციენტების მეთვალყურეობა საჭიროა სრული რემისიის მიღწევამდე და წამლების მოხსნამდე.

სტაბილურ პაციენტებში მედიკამენტების შემცირების მცდელობა საჭიროა ყოველ 1 ან 2 თვეში ერთხელ. მცდელობები უნდა ეფუძნებოდეს კლინიკურ და არა იმუნოფლუორესცენტულ კრიტერიუმებს. დოზის შემცირების პერიოდში შემთხვევათა 50%-ში დაავადება ხელახლა ვითარდება, რაც მიუთითებს, რომ წინა დოზა, სავარაუდოდ, პაციენტის მინიმალური ეფექტური დოზაა. საჭიროა ქავილის სათანადო კონტროლი.

ხანგრძლივვადიან იმუნოსუპრესიულ თერაპიაზე მყოფ პაციენტებში საჭიროა სათანადო მონიტორინგი, რეკომენდებული ინტერვალებით. როდესაც რომელიმე გართულება იწვევს ფუნქციურ დარღვევებს, საჭიროა აგენტის დაუყოვნებლივ მოხსნა და ალტერნატიული მკურნალობის განხილვა. ბულოზური პემფიგოიდის დროს სისტემური კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობის ხანგრძლივობა შესაძლებელია რამდენიმე თვეს შეადგენდეს, ხოლო ზოგჯერ მისი განსაზღვრა შეუძლებელია. გასათვალისწინებელია ასევე კუჭის დაცვა.[9] ძვლის განლევის მაქსიმალური შემცირებისთვის ზომების მიღება საჭიროა პოსტმენუპაუზურ ქალებსა და 50 წელს გადაცილებულ მამაკაცებში, ასევე პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან სიმყიფით გამოწვეული მოტეხილობების რისკის ქვეშ და მათთვის, ვინც ყოველდღიურად უნდა მიიღოს 7.5 მგ პრედნიზოლონი ყოველდღიურად სულ მცირე 3 თვის განმავლობაში.[9]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას