მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მძიმე ფორმის ნოკარდიოზი: დისემინირებული დაავადება, ცნს ჩართულობა, ფილტვების კავერნოზული დაავადება ან იმუნოკომპრომისი

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

მიუხედავად იმისა, რომ მკურნალობა უნდა ხელმძღვანელობდეს ნოკარდიის სპეციფიკაციისა და მგრძნობელობის ტესტირებით, ექიმები ჩვეულებრივ იწყებენ მკურნალობას ემპირიულად, როდესაც შედეგები ჯერ კიდევ არ არის ხელმისაწვდომი.

რეკომენდებულია საწყისი აგრესიული მკურნალობა კომბინირებული თერაპიით, რათა უზრუნველყოს ყველა შესაძლო სახეობის გადაფარვა,ანტიბიოტიკებს შორის შესაძლო სინერგიის გამო.[62]მძიმე დაავადების სამკურნალოდ, ზოგიერთი ექსპერტი რეკომენდაციას უწევს სამმაგ რეჟიმს, რომელიც შედგება ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი, ამიკაცინი და კარბაპენემი (მაგ., იმიპენემი/ცილასტატინი).[5][8][73][86]ალტერნატიულად, შეიძლება რეკომენდებული იყოს ორი წამლის რეჟიმი მძიმე დაავადებისთვის, რომელიც არ მოიცავს ცნს, როგორიცაა ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი პლუს ამიკაცინი ან იმიპენემი/ცილასტატინი, ან იმიპენემი/ცილასტატინი პლუს ამიკაცინი.[43]

ამკაცინი ხშირად შედის საწყისი ემპირიული მკურნალობის რეჟიმებში ნოკარდიის სახეობებში მაღალი მგრძნობელობის გამო, თუმცა მისი გამოყენება დაკავშირებულია პოტენციურ ნეფროტოქსიურობასა და ოტოტოქსიურობასთან. რეკომენდებულია შრატში ამიკაცინის დონის და ამ გართულებების ნიშნების ფრთხილად მონიტორინგი, განსაკუთრებით თუ მკურნალობა გახანგრძლივებულია. ვინაიდან ამიკაცინი ცუდად შეიწოვება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში , ამ მკურნალობის შემცველი ორი წამლის რეჟიმი შეიძლება იყოს არასაკმარისი ცნს-ის დაავადების სამკურნალოდ, რის გამოც ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია სამმაგი თერაპიით მკურნალობა.

ლინეზოლიდი არის კიდევ ერთი ვარიანტი, რომელიც შედის მძიმე დაავადების საწყის რეჟიმში (მაგ., ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი პლუს ლინეზოლიდი პლუს კარბაპენემი).[43] ლინეზოლიდმა აჩვენა ძლიერი ინ-ვიტრო აქტივობა ნოკარდიის სახეობებისა და შტამების უმეტესობის წინააღმდეგ.[64]ამასთან, ლინეზოლიდს აქვს მაღალი ბიოშეღწევადობა პერორალურად და შეუძლია ცნს-ში შეღწევა.[65][66]არსებობს მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს ლინეზოლიდის შემცველი რეჟიმის გამოყენებას ნოკარდიოზის სამკურნალოდ, მათ შორის ცნს-ის დაზიანების მქონე პაციენტებში, თუმცა ზოგიერთი კლინიცისტი გამოთქვამს შეშფოთებას, რომ სერიოზული გვერდითი ეფექტების გამო შეიძლება შეიზღუდოს მისი ფართო გამოყენება.[62][67][68]2019 წლის ერთმა რეტროსპექტულმა კვლევამ 20 პაციენტის ზომიერი და მძიმე ნოკარდიოზით დაადგინა, რომ საწყისი ემპირიული მკურნალობა ლინეზოლიდის შემცველი სქემით იყო მინიმუმ ისეთივე უსაფრთხო და ეფექტური, როგორც სხვა პირველი რიგის საშუალებები.[70] ჰემატოლოგიური და ნევროლოგიური გართულებების რისკმა შეიძლება შეზღუდოს მისი გამოყენება მონიტორირებულ ჰოსპიტალურ გარემოში და პირველადი, ემპირული მკურნალობისთვის. მკურნალობასთან ერთად რეკომენდებულია ამ გართულებების ფრთხილი მონიტორინგი.

როდესაც ტესტის ტიპირებისა და ტესტის სენსიტიურობის შედეგები ხელმისაწვდომია, შესაძლებელია მკურნალობის მორგება და პერორალური აგენტები განხილვა შემდგომი თერაპიისთვის.[43]იქედან გამომდინარე, რომ რეზისტენტული სურათი იგივე სახეობებს შორის შესაძლოა განსხვავებული იყოს, მკურნალობა თითოეულ პაციენტში ინდივიდუალური იქნება და არ არის შესაძლებელი სტანდარტიზირება. უპირატესი აგენტ(ებ)ი ინდივიდუალურია კულტურისა და სენსიტიურობის საფუძველზე.

თერაპიის ხანგრძლივობა სხვადასხვაა და დამოკიდებულია დაზიანების მდებარეობასა და პაციენტის იმუნურ სტატუსზე.

პირველადი პარამეტრები

სამი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

და

ამიკაცინი: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

მეტი

და

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში, ან 1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

ან

სამი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

და

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 12 საათში

და

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში, ან 1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

ან

ორი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

--და--

ამიკაცინი: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

მეტი

იყოს

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში, ან 1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

ან

ორი წამლის რეჟიმი

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში, ან 1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

და

ამიკაცინი: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში.

მეტი
Back
განიხილე – 

ქირურგიული ჩარევა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შესაძლოა საჭირო გახდეს ცნს-ის, ფილტვის ან კანის აბსცესების დრენირება ან მოშორება,რომელიც არ პასუხობს მედიკამენტოზურ მკურნალობას.

მსუბუქი ფორმის ნოკარდიოზი: იმუნოკომპეტენტური, არ არის დისემინირებული, არ არის ჩართული ცნს, არ არის ფილტვების კავერნოზული დაავადება

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

მიუხედავად იმისა, რომ მკურნალობა უნდა ხელმძღვანელობდეს ნოკარდიის სპეციფიკაციისა და მგრძნობელობის ტესტირებით, ექიმები ჩვეულებრივ იწყებენ მკურნალობას ემპირიულად, როდესაც შედეგები ჯერ კიდევ არ არის ხელმისაწვდომი.

არამძიმე ფილტვის დაავადებით შეიძლება მკურნალობა ჩატარდეს ტრიმეტოპრიმ/სულფამეთოქსაზოლის მონოთერაპიით, ან ორი წამლის სქემით, რომელიც შედგება ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი პლუს სხვა აგენტისგან, როგორიცაა ცეფტრიაქსონი, ციპროფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი, ლინზოლიდი ან მინოციკლინი.[21][43]კლინიცისტი ხელმძღვანელობს საუკეთესო ანტიბიოტიკოთერაპიით და დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე მსუბუქი ან ზომიერი.

ლინეზოლიდთან დაკავშრებული ჰემატოლოგიური და ნევროლოგიური გართულებების რისკმა შეიძლება შეზღუდოს მისი გამოყენება მონიტორირებულ ჰოსპიტალურ გარემოში და პირველადი, ემპირული მკურნალობისთვის.

ფტორქინოლონები, მაგ. ციპროფლოქსაცინი, დაკავშირებულია მძიმე, ქმედუუნარობის გამომწვევ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათიები და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის სხვა ეფექტები.[87]გავრცელდა გაფრთხილებები აორტის გაშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[88][89]

როდესაც ტესტის ტიპირებისა და ტესტის სენსიტიურობის შედეგები ხელმისაწვდომია, შესაძლებელია მკურნალობის მორგება და პერორალური აგენტები განხილვა შემდგომი თერაპიისთვის.[43]იქედან გამომდინარე, რომ რეზისტენტული სურათი იგივე სახეობებს შორის შესაძლოა განსხვავებული იყოს, მკურნალობა თითოეულ პაციენტში ინდივიდუალური იქნება და არ არის შესაძლებელი სტანდარტიზირება. უპირატესი აგენტ(ებ)ი ინდივიდუალურია კულტურისა და სენსიტიურობის საფუძველზე.

თერაპიის ხანგრძლივობა სხვადასხვაა და დამოკიდებულია დაზიანების მდებარეობასა და პაციენტის იმუნურ სტატუსზე.

პირველადი პარამეტრები

ერთი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

ან

ორი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

--და--

ცეფტრიაქსონი: 2 გ ინტრავენურად, ყოველ 24 სთ-ში

იყოს

ციპროფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში; 500-750 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

იყოს

მოქსიფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 24 საათში

იყოს

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 12 საათში

იყოს

მინოციკლინი: 100 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

მიუხედავად იმისა, რომ მკურნალობა უნდა ხელმძღვანელობდეს ნოკარდიის სპეციფიკაციისა და მგრძნობელობის ტესტირებით, ექიმები ჩვეულებრივ იწყებენ მკურნალობას ემპირიულად, როდესაც შედეგები ჯერ კიდევ არ არის ხელმისაწვდომი.

უმეტესად ნანახია იმუნოკომპეტენტურ სასოფლო სამეურნეო მუშებში.

როდესაც ტესტის ტიპირებისა და ტესტის სენსიტიურობის შედეგები ხელმისაწვდომია, შესაძლებელია მკურნალობის მორგება და პერორალური აგენტები განხილვა შემდგომი თერაპიისთვის.[43]იქედან გამომდინარე, რომ რეზისტენტული სურათი იგივე სახეობებს შორის შესაძლოა განსხვავებული იყოს, მკურნალობა თითოეულ პაციენტში ინდივიდუალური იქნება და არ არის შესაძლებელი სტანდარტიზირება. უპირატესი აგენტ(ებ)ი ინდივიდუალურია კულტურისა და სენსიტიურობის საფუძველზე.

თერაპიის ხანგრძლივობა სხვადასხვაა და დამოკიდებულია დაზიანების მდებარეობასა და პაციენტის იმუნურ სტატუსზე.

პირველადი პარამეტრები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი
Back
განიხილე – 

ქირურგიული ჩარევა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კანქვეშა აბსცესს იშვიათად შესაძლოაა დასჭირდეს დრენირება.

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

მიუხედავად იმისა, რომ მკურნალობა უნდა ხელმძღვანელობდეს ნოკარდიის სპეციფიკაციისა და მგრძნობელობის ტესტირებით, ექიმები ჩვეულებრივ იწყებენ მკურნალობას ემპირიულად, როდესაც შედეგები ჯერ კიდევ არ არის ხელმისაწვდომი.

უმეტესად ნანახია იმუნოკომპეტენტურ სასოფლო სამეურნეო მუშებში.

კომბინირებული თერაპია ორ ანტიბიოტიკთან ერთად რეკომენდებულია მიცეტომის დროს, ან თუ არსებობს ღრმა ქსოვილის ჩართულობა ან გავრცელება ძვალზე.[12][43][73][74]

ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი შეიძლება კომბინირებული იყოს რამდენიმე აგენტთან (მაგ., მოქსიფლოქსაცინი, ციპროფლოქსაცინი, იმიპენემი/ცილასტატინი, ლინეზოლიდი).

ლინეზოლიდთან დაკავშრებული ჰემატოლოგიური და ნევროლოგიური გართულებების რისკმა შეიძლება შეზღუდოს მისი გამოყენება მონიტორირებულ ჰოსპიტალურ გარემოში და პირველადი, ემპირული მკურნალობისთვის.

ფტორქინოლონები, მაგ. ციპროფლოქსაცინი, დაკავშირებულია მძიმე, ქმედუუნარობის გამომწვევ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათიები და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის სხვა ეფექტები.[87]

გავრცელდა გაფრთხილებები აორტის გაშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[88][89]

როდესაც ტესტის ტიპირებისა და ტესტის სენსიტიურობის შედეგები ხელმისაწვდომია, შესაძლებელია მკურნალობის მორგება და პერორალური აგენტები განხილვა შემდგომი თერაპიისთვის.[43]იქედან გამომდინარე, რომ რეზისტენტული სურათი იგივე სახეობებს შორის შესაძლოა განსხვავებული იყოს, მკურნალობა თითოეულ პაციენტში ინდივიდუალური იქნება და არ არის შესაძლებელი სტანდარტიზირება. უპირატესი აგენტ(ებ)ი ინდივიდუალურია კულტურისა და სენსიტიურობის საფუძველზე.

თერაპიის ხანგრძლივობა სხვადასხვაა და დამოკიდებულია დაზიანების მდებარეობასა და პაციენტის იმუნურ სტატუსზე.

პირველადი პარამეტრები

ორი წამლის რეჟიმი

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 15 მგ/კგ/დღეში პერორალურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში

მეტი

--და--

ციპროფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში; 500-750 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

იყოს

მოქსიფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 24 საათში

იყოს

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში, ან 1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

იყოს

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 12 საათში

Back
განიხილე – 

ქირურგიული ჩარევა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კანქვეშა აბსცესს იშვიათად შესაძლოაა დასჭირდეს დრენირება.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას