მიდგომა

დიაგნოზი ძირითადად კლინიკურია. დამახასიათებელი სიმპტომებია: თვითგამოსწორებადი თხიერი დიარეა, ღებინება, ან ორივე აღნიშნული სიმპტომი, ცხელების, შეუძლოდ ყოფნის, ანორექსიის თანხლებით ან მათ გარეშე.

ანამნეზი.

ინფორმაცია უნდა მოვიძიოთ გასტროენტერიტის მქონე პირებთან ბოლოდროინდელი კონტაქტის, ოჯახის წევრებში მსგავსი სიმპტომების არსებობის, მგზავრობის ისტორიის, განავლისა და ნაღები მასების მახასიათებლების, სითხის მიღებისა და შარდის გამოყოფის შესახებ. ძლიერი ცხელება, გახანგრძლივებული დიარეა (>14 დღე), ან მუცლის ძლიერი ტკივილი მიუთითებს არა-ვირუსულ ეტიოლოგიაზე და უნდა გამოიკვლიოს დამატებით.[21]

გამოკვლევა

შესაძლოა აღინიშნოს სითხის მოცულობის შემცირების ნიშნები. სითხის მოცულობის ძლიერ შემცირებაზე მიუთითებს ტაქიკარდია, მშრალი ლორწოვანი გარსები, ჰიპოტენზია და შეცვლილი ფსიქიკური მდგომარეობა.[21]

უფრო სერიოზული პათოლოგია უნდა ვიეჭვოთ მუცლის მტკივნეულობისა და სისხლიანი განავლის დროს.[21] განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მცირეწლოვანი და ხანშიშეული პაციენტების, უჩვეულოდ გაღიზიანებული ან მოთენთილი, პროგრესული სიმპტომების მქონე ან უცნობი დიაგნოზის მქონე პაციენტების გამოკვლევა და მართვა.

ანალიზები

გასტროენტერიტის მქონე ყველა პაციენტში არ არის საჭირო ან პრაქტიკული სისხლის ან განავლის ნიმუშის ანალიზის ჩატარება.[22]​ განავლის ანალიზი ნაჩვენებია ზომიერი ან მძიმე, სისხლიანი, ფებრილური, დიზენტერიული, ნოზოკომიური ან პერსისტენტული დიარეით მიმდინარე დაავადებების ან იმუნოკომპრომისული პაციენტებისთვის.[22] სისხლის ანალიზით ელექტროლიტური სტატუსისა და თირკმლის ფუნქციის შეფასება რეკომენდებულია საშუალო ან მძიმე ხარისხის სითხის მოცულობის შემცირების დროს, ან მაღალი რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში, როგორიცაა მცირეწლოვანი ბავშვები, მოხუცები და თანმხლები დაავადებების მქონე პაციენტები.[21]

ეპიდაფეთქებების პერიოდში, განავლის ნიმუში უნდა გამოიკვლიონ რაც შეიძლება მალე, პათოგენის იდენტიფიცირების მიზნით, რათა ეპიდაფეთქება შესაბამისად გაკონტროლდეს.

განავლის ვირუსული კულტურა საბოლოო სადიაგნოსტიკო ტესტია, მაგრამ ის არ არის პრაქტიკული შემთხვევათა უმეტესობაში. სწრაფი ანალიზი შესაძლებელია ლატექსის აგლუტინაციის ტესტებით, PCR-ით, მირკოსკოპიით, ფერმენტების იმუნოანალიზით (EIA) ან სეროლოგიით, მაგრამ ეს ძირითადად საჭირო არ არის.[21] კუჭ-ნაწლავის პანელზე დაფუძნებულ მულტიპლექს PCR- ს შეუძლია ხელი შეუწყოს ვირუსული პათოგენების სწრაფ და სენსიტიურ დიაგნოსტირებას, მაგრამ მისი გავლენა კლინიკურ შედეგებზე და რესურსების გამოყენებაზე ჯერ კიდევ არ არის დადგენილი.[23][24][22]

ეპიდაფეთქებაზე ეჭვის მიტანისას საჭიროა ადგილობრივი ჯანდაცვის ოფიცერის ინფორმირება. უნდა შეგროვდეს განავლის ნიმუშები შესაბამის ლაბორატორიაში გასაგზავნად.

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას