T-2 მიკოტოქსინი

T-2 მოწამვლის ადრეული ნიშნები დამოკიდებულია ექსპოზიციის გზაზე. თუმცა, ნებისმიერი ტიპის ექსპოზიციის შემთხვევაში შესაძლებელია სისტემური სიმპტომების გამოვლენა. ყველა პაციენტი საჭიროებს ტოქსიკურობის მონიტორინგს შემდგომი 24-48 საათის განმავლობაში.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დამხმარე მკურნალობა მართვის მთავარი ფაქტორია.

მიკოტოქსინით მოწამვლის საეჭვო ან დადასტურებული შემთხვევები უნდა შეფასდეს და მოხდეს მონიტორინგი სასუნთქი გზების დამცველი რეფლექსების ადეკვატურობაზე (ღებინება და ხველება); ასევე აუცილებელია ოქსიგენაციის და ვენტილაციის შეფასება.

სასუნთქი გზების კონტროლი და მექანიკური ვენტილაცია უნდა განიხილოთ ზემო სასუნთქი გზების უკმარისობის ან ვენტილაციის დაქვეითების შემთხვევებში.

არ არის ხელმისაწვდომი ეფექტური ანტიდოტები.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ძლიერი, შეუჩერებელი ღებინების ან დიარეის მქონე პაციენტებში ნაჩვენებია სითხეებისა და ელექტროლიტების აგრესიული ჩანაცვლება.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აქტივირებული ნახშირით კუჭ-ნაწლავის გაუსნებოვნებამ შეიძლება შეამციროს ტოქსინების შთანთქმა მუცლიდან და შეამციროს მოწამვლის სიმძიმე, თუ გამოყენებული იქნება დროულად.