ეტიოლოგია
ლეგიონელას სახეობები გრამ-უარყოფითი ბაცილებია, უჯრედშიდა, ლეგიონელების რიგის მკაცრად აერობული კოკობაცილები. ისინი ყველაზე მჭიდრო კავშირშია Q ცხელების აგენტთან Coxiella burnettii. ლეგიონელას ბაქტერიებს სჭირდება ზრდის განსაკუთრებული პირობები და ენერგიის წყაროდ ცილებს იყენებს ნახშირწყლების ნაცვლად.
ლეგიონელას 56 სხვვადასხვა სახეობას შორის 20 დაფიქსირებულია ადამიანებში.[13][14]Legionella pneumophila არის ყველაზე გავრცელებული სახეობაა, რომელიც იწვევს ინფექციას, კერძოდ, სეროჯგუფი1 და, უფრო იშვიათად, სერგოჯგუფები 4 და 6. ალტერნატიული ლეგიონელას სახეობებით (L micdadei, L dumoffii, L bozemanii) განპირობებული ინფექციები უფრო ხშირად გვხვდება პაციენტებში, რომლმებსაც მძიმე ფორმის იმუნოსუპრესია აქვთ, ჩვეულებრივ, საავადმყოფოს გარემოში, სადაც დაბინძურებული სასმელი წყლის მიკროასპირაცია უმთავრეს წყაროს წარმოადგენს.[15]
ლეგიონელას სახეობები ყველგან გვხვდება წყალში, როგორიცაა ტბები და ნაკადულები, მაგრამ ამ გარემოში ბაქტერიების რაოდენობა არასაკმარისია დაავადების გამოწვევისთვის.[10]ბაქტერიების ამბლიფიკაციასთან დაკავშირებული ფაქტორები მოიცავს: თბილი წყლის ტემპერატურას 25°C (77°F)-დან 42.2°C-მდე (108°F); წყლის სტაგნაცია; მილებსა და მოწყობილობებში ნალექის და ბიოდაბინძურების არსებობა; და სადეზინფექციო საშუალებების არარსებობა.[10] საზოგადოებაში შეძენილი ლეგიონერების დაავადების თითქმის ყველა შემთხვევა დაკავშირებულია დაბინძურებულ აეროზოლებთან, რომლებიც წარმოიქმნება ადამიანის მიერ შექმნილი წყლის სისტემებიდან. როგორიცაა გამაგრილებელი კოშკები, თბილი წყლის წყალგაყვანილობის სისტემები და წყლის რეცირკულირების სისტემები.[13]
პათოფიზიოლოგია
ლეგიონერების დაავადება გადადის ინჰალაციით და შედარებით იშვიათად დაბინძურებული წყლის მიკროასპირაციით. ფილტვში მოხვედრის შემდეგ მიკროორგანიზმი ხვდება ალვეოლურ მაკროფაგებში ფაგოციტოზის შედეგად, სადაც თავისუფლდება ვირულენტური ფაქტორები, რომელთა საშუალებითაც პათოგენი გადარჩება და გამრავლდება. ინტრაცელულარული (უჯრედშიდა) ზრდა პათოგენეზის მთავარი მექანიზმია. ერთ მაკროფაგში შეიძლება აღმოჩნდეს 1000-მდე ბაქტერია. ბაქტერიები საბოლოოდ კლავს მაკროფაგებს, რაც ათავისუფლებს მათ ხელახალი ფაგოციტოზისთვის.[1] ფაგოციტოზს შეიძლება ხელი შეუწყოს კომპლემენტის C3 კომპონენტით ოფსონიზაციამ (საერთო ფაქტორი კლასიკურ და ალტერნატიულ გზებს შორის).[16] ალვეოლები ივსება ბაქტერიით, ნეიტროფილებით, დამატებითი მაკროფაგებითა და ერითროციტებით.[17] ანთებით პასუხს იწვევს ქემოკინები და ციტოკინები, მათ შორის TNF-ალფა და ინტერლეიკინ 12.
პონტოს ცხელების პათოგენეზი არ არის ცნობილი, მაგრამ მას ასევე იწვევს ლეგიონელას შესუნთქვა.
კლასიფიკაცია
ლეგიონელას ინფექციების ტიპები
1. ლეგიონერების დაავადება (ფილტვის ლეგიონელოზი): საზოგადოებაში შეძენილი ან ჰოსპიტალური პნევმონია. იმუნოკომპრომეტირებულ პაციენტებში შესაძლოა მოხდეს ფილტვებიდან სხვა ორგანოებზე გავრცელება.
2. პონტიაკის ცხელება (არაფილტვისმიერი ლეგიონელოზი): თავის ტკივილის, ცხელებისა და მიალგიის სინდრომი, რომელიც ძირითადად სპონტანურად ალაგდება 3-5 დღეში.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას