სეფსისი ბავშვებში

მიმოხილვა 
თეორია 
დიაგნოზი 
მართვა 
მეთვალყურეობა 
წყაროები 

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

ვაზოაქტიური-ინოტროპული დახმარება

1-ლი რიგის – სწრაფი ამოცნობა და სასუნთქი გზების მენეჯმენტი და ტემპერატურის კონტროლი

Back

1-ლი რიგის –

სწრაფი ამოცნობა და სასუნთქი გზების მენეჯმენტი და ტემპერატურის კონტროლი

ბავშვებში სეფსისის მართვისთვის უპირველყოვლისა საჭიროა დაავადების სწრაფი ამოცნობა.

უნდა მოხდეს სასუნთქი გზების და სუნთქვის მართვა სიცოცხლის გადარჩენის და რეანიმაციის პედიატრიული ალგორითმების შესაბამისად.

პაციენტის სასუნთქი გზების გამავლობის შენარჩუნება ყოველთვის უნდა ხდებოდეს; სეფსისის ან სეპტიური შოკის მქონე ყველა პაციენტი არ საჭიროებს ინტუბაციას და ვენტილაციას. ინტუბაცია რეკომენდებულია, როდესაც საჭიროა რესპირატორული დახმარება ან თუ პაციენტებს აქვთ დაქვეითებული ცნობიერება. მექანიკური ვენტილაცია აქვეითებს გულის წუთმოცულობას კარდიოვასკულარული სისტემის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში სუნთქვის ძალისხმევის შემცირების და მარცხენა პარკუჭის ფუნქციაზე დადებითი ზემოქმედების გზით.[99]

ინტუბაციისთვის ანესთეზიის შეყვანისას ექიმი მზად უნდა იყოს კარდიოვასკულარული კოლაფსის და/ან გულის გაჩერებისთვის. სითხით თანმდევი რეანიმაცია და ინოტროპის გამოყენება უნდა განიხილებოდეს ანესთეზიის ინდუქციის დროს. რეკომენდებულია შედარებით სტაბილური კარდიოვასკულარული პროფილის მქონე საანესთეზიო საშუალებები (მაგ.: კეტამინი ატროპინით).[92] ანესთეზიისთვის სეპტიკური შოკის მქონე ბავშვებში ეტომიდატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის პრობლემების გამო.[5]

საჭიროა დამატებით ჟანგბადის მიწოდება, თავდაპირველად, მაღალი კონცენტრაციით, თუ ადგილი აქვს კარდიოვასკულარულ არასტაბილურობას ან შოკს.[92] დამატებითი ჟანგბადი ერთ-ერთი ჩარევაა, რომელიც უნდა მოხდეს ერთი საათის განმავლობაში სავარაუდო სეფსისის ამოცნობის შემდეგ პედიატრიული Sepsis Six პროტოკოლის მიხედვით.[58] უმჯობესია, ახალშობილებში მიწოდება მოხდეს ნიღბით რეზერუარიანი ჩანთის ან დადებითი წნევის აპარატის გამოყენებით. ჟანგბადის ტიტრაცია უნდა მოხდეს პულსოქსიმეტრიის შესაბამისად, პაციენტის ჰემოდინამიკური სტაბილურობის პირობებში მიზანია ჟანგბადით სატურაცია >94%. საჭიროა სიფრთხილე დღენაკლულ ახალშობილებში ან სავარაუდო გულის თანდაყოლილი დაავადების მქობე ახალშობილებში.

არ არსებობს რაიმე მტკიცებულება სიცხის დამწევი საშუალებების გამოყენების ან არ გამოყენების შესახებ სეფსისით დაავადებულ ბავშვებში, თუმცა გონივრული და რეკომენდებულია ანტიპრეზული თერაპიის ჩატარება პაციენტის კომფორტის ოპტიმიზაციის, სხეულის ექსტრემალური ტემპერატურის შესამცირებლად და მეტაბოლური მოთხოვნილების შესამცირებლად.[5][136] ორივე პარაცეტამოლი და იბუპროფენი უსაფრთხო და ეფექტურია სიცხის შესამცირებლად პლაცებოსთან შედარებით. პრაქტიკაში ხშირად გამოიყენება მათი ალტერნატიული ან კომბინირებული გამოყენება; თუმცა, არ არსებობს მტკიცებულება იმისა, რომ კომბინირებული თერაპია იწვევს კლინიკური შედეგების საერთო გაუმჯობესებას და შესაძლოა ბავშვებს გაზრდილი რისკის ქვეშ დააყენოს დოზირების შეცდომებისა და არასასურველი შედეგების გამო, ამიტომ ეს რისკები გულდასმით უნდა იქნას განხილული.[136]

პირველადი პარამეტრები

კეტამინი: დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტის კონსულტაცია.

და

ატროპინი: დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტის კონსულტაცია.

პლიუს – ინტრავენური ან ძვალშიდა (IO) წვდომა და სისხლის ტესტები

Back

პლიუს –

ინტრავენური ან ძვალშიდა (IO) წვდომა და სისხლის ტესტები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ინტრავენური ან ძვალშიდა (IO) წვდომა უნდა მოხდეს პრეზენტაციიდან 5 წუთის განმავლობაში.[92] საჭიროა სისხლის ნიმუშის აღება სისხლის საბაზო ტესტებისთვის, მათ შორის: სისხლის კულტურები, სისხლში გლუკოზა (საჭიროა სისხლში გლუკოზის დაბალი დონის მკურნალობა) და აირები არტერიულ, კაპილარულ ან ვენურ სისხლში. ასევე უნდა დაინიშნოს სისხლის საერთო ანალიზი, შრატში ლაქტატის და C-რეაქტიული ცილის ანალიზის ჩატარება საწყისი შეფასებისთვის.

ინტრავენური ან IO წვდომა სისხლის ამ ანალიზების დანიშვნა ერთ-ერთი ჩარევაა, რომელიც რეკომენდებულია პედიატრიული Sepsis Six მოვლის პროტოკოლის მიხედვით.

პლიუს – ინტრავენური სითხეები

Back

პლიუს –

ინტრავენური სითხეები

ინტრავასკულარული სივრცეებიდან სითხის უხვი კარგვა სეფსისის დროს ხდება კაპილარული გაჟონვის გამო და შეიძლება გაგრძელდეს რამდენიმე დღის განმავლობაში. რეჰიდრატაცია მიზნად ისახავს პაციენტის ნორმალური გულისცემის, სისხლის წნევის და კაპილარული ავსების დროის აღდგენას. რეჰიდრატაციის საჭიროების გათვალისწინება ერთ-ერთი ინტერვენციაა, რომელიც უნდა დაიწყოს ერთი საათის განმავლობაში პედიატრიული Sepsis Six პროტოკოლის საფუძველზე, სავარაუდო სეფსისის ამოცნობის შემდეგ.[58]

სითხის არჩევა სადავო თემაა, მაგრამ ნაკლებად მნიშვნელოვანია იმ პირობით, თუ სითხე იზოტონურია. პედიატრიული კამპანია Surviving Sepsis-ის გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს პირველადი რეანიმაციისთვის დაბალანსებული/ბუფერული კრისტალოიდური ხსნარების გამოყენებას (ჰარტმანის ხსნარი, ან ლაქტაციური რინგერის ხსნარი), ჩვეულებრივ ფიზიოლოგიურ ხსნართან ან ალბუმინთან შედარებით. მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს მაღალი ხარისხის პედიატრიული მონაცემები, ობსერვაციული და მოზრდილთა ინტერვენციული კვლევების მტკიცებულებები მხარს უჭერს დაბალანსებული ხსნარების გამოყენებას ფიზიოლოგიურ ხსნარში ქლორიდის შემცველობის გამო, რომელიც იწვევს ჰიპერქლორემიულ მეტაბოლურ აციდოზს დიდი რაოდენობით მიღების შემთხვევაში.[5] ამჟამად არასაკმარისი მტკიცებულებებია ბავშვებში კოლოიდების სასარგებლოდ ან საწინააღმდეგოდ რეკომენდაციის გასაწევად.[100][101][102] [ ] [მტკიცებულების დონე B]

სახამებლის შემცველი ხსნარები (ჰიდროქსიეთილ სახამებლის ჩათვლით (HES)) არ უნდა იქნას გამოყენებული სეფსისის მართვისას, რადგან არსებობს მტკიცებულებები, რომ ზრდის თირკმელების ფუნქციის დარღვევისა და სიკვდილობის რისკს.[105][106][107]

2022 წლის თებერვალში ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს ფარმაკოზედამხედველობის რისკის შეფასების კომიტეტმა, ამ პაციენტებისთვის არსებული სერიოზული რისკების გათვალისწინებით, რეკომენდაცია გაუწია ევროპაში საინფუზიო HES ხსნარების გამოყენების შეჩერებას.[108] სეფსისის დაძლევის კამპანია რეკომენდაციას არ უწევს სახამებლის გამოყენებას სეფსისის და სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში.[109] 2021 წლის ივლისში აშშ-ში, სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების ეტიკეტირების ცვლილებები HES-ის შემცველი ხსნარებისთვის, სადაც აღნიშნულია, რომ HES პროდუქტები არ უნდა იყოს გამოყენებული, თუ ადეკვატური ალტერნატიული მკურნალობა მიუწვდომელია.[110]

პედიატრიული კამპანია Surviving Sepsis-ის გზამკვლევი სითხის საწყისი გადასხმის საკითხზე გვირჩევს, სითხით მართვას იმის მიხედვით, მკურნალობს თუ არა ბავშვი ცენტრში, სადაც ხელმისაწვდომია ინტენსიური მოვლის სერვისი.[5]

თუ ინტენსიური თერაპიის განყოფილება ხელმისაწვდომია, პირველი საათის განმავლობაში უნდა ჩატარდეს ბოლუსური დოზით 40 მლ/კგ – 60 მლ/კგ სითხის გადასხმა (ინდივიდუალური დოზით 10-20 mL/kg ერთ ჯერზე). ტიტრირება ხდება გულის წუთმოცულობის კლინიკურ პარამეტრების მიხედვით და უნდა შეწყდეს სითხით გადატვირთვის ნიშნების განვითარების შემთხვევაში თუ ბავშვს აღენიშნება პათოლოგიური პერფუზია 40-60 მლ/კგ სითხის შემდეგ Surviving Sepsis Campaign-ის მიხედვით (ან 20 მლ/კგ სეფსისი 6 ინსტრუმენტარიუმის მიხედვით), ან უფრო ადრე, თუ მას განუვითარდება სითხის გადატვირთვა, მკურნალობა უნდა გაიზარდოს მოიცავს ინოტროპების/ვაზოპრესორების ინიცირებას, რომლებიც, როგორც წესი, მიცემული იქნება კრიტიკული მოვლის გარემოში.

თუ არ არსებობს კრიტიკული მედიცინის ხელმისაწვდომობა და ბავშვი ნორმოტენზიულია, შემანარჩუნებელი სითხეები უნდა დაიწყოს ბოლუსური სითხის მიღების გარეშე. ეს რეკომენდაცია ეფუძნება FEAST-ის კვლევას, რომელშიც სწრაფი ბოლუსური დოზით სითხის გადასხმა მიმდინარეობდა არასაკმარისი რესურსების გარემოში, რამაც გაზარდა სიკვდილობა სითხეების მხოლოდ შემანარჩუნებელ დოზასთან შედარებით.[111][112]

თუ კრიტიკული მკურნალობის სერვისი ხელმისაწვდომი არ არის და ბავშვს აქვს ჰიპოტენზია, რეკომენდებულია 40 მლ/კგ-მდე ბოლუსური სითხე პირველი საათის განმავლობაში, მიცემული ცალკეული 10–20 მლ/კგ ბოლუსების სახით და ტიტრირება გულის წუთმოცულობის კლინიკური მარკერების მიხედვით. ეს უნდა შეწყდეს, თუ განვითარდება სითხით გადატვირთვის ნიშნები (ანუ სუნთქვის სიხშირის გაზრდა, ფილტვის კრეპიტაცია, ჰეპატომეგალია, გალოპის რიღმი).

შეიძლება საჭირო გახდეს დიდი ოდენობით სითხის მიწოდება მოცირკულირე მოცულობის შესანარჩუნებლად. სითხის არასწორი განაწილების გამო, უჩვეულო არ იქნება სეპტიკური შოკის მქონე ბავშვისთვის მიიღოს >100მლ/კგ რეჰიდრატაცია ჰოსპიტალიზაციიდან პირველი 24 საათის განმავლობაში. თუმცა, საჭიროა მათი მჭიდრო მონიტორინგი სითხით გადატვირთვის ნიშნების აომსაცნობად. სითხის გადატვირთვის იდენტიფიცირება განსაკუთრებით რთულია მცირეწლოვან ბავშვებში, რომლებშიც ხშირად არ ვლინდება ხიხინი რესპირატორული გამოკვლევის დროს, თუნდაც ფილტვის მკაფიო შეშუპების პირობებში. სუნთქვის მდგომარეობის გაუარესება, განსაკუთრებით სუნთქვის სიხშირის გაზრდა, ფილტვის შეშუპების რენტგენოლოგიური მტკიცებულება ან ახალი ან გაფართოებული ჰეპატომეგალია შეიძლება იყოს ერთადერთი მინიშნება სითხის გადატვირთვის შესახებ.[5]

დამხმარე სითხის მიმართ მოთხოვნები იცვლება კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე და უნდა შეფასდეს და მოერგოს თითოეული ბავშვის საჭიროებებს. სითხეების საჭიროების გამოსათვლელად გამოიყენება შემდეგი განტოლება: (4 მლ/კგ პირველი 10 კგ-ისთვის) + (2 მლ/კგ თითოეული კილოგრამისთვის 11-20 კგ-ს შორის) + (1 მლ/კგ თითოეული კგ-ისთვის >20 ) = საათობრივი რაოდენობა. მაგალითად, 23 კგ წონის ბავშვისთვის დამხმარე სითხის საათობრივი რაოდენობის გამოსათვლელად: (4 მლ x 10 კგ) + (2 მლ x 10 კგ) + (1 მლ x 3 კგ) = საათობრივი რაოდენობა; 40 მლ + 20 მლ + 3 მლ = 63 მლ/საათში.

სითხის ამ განტოლების გამოყენებით შეფასებული საჭიროება ხშირად გადამეტებულია. ზოგადი რჩევაა სითხეების შეზღუდვა განტოლების სფუძველზე გამოთვლილი სითხის საჭირო რაოდენობის 60% - 80%-მდე. გამომდინარე იქიდან, რომ სეფსისის მქონე ბავშვებს ხშირად აქვთ წყლის შეკავება ანტიდიურეზული ჰორმონის არაადეკვატური სეკრეციის სინდრომის გამო. ამის საწინააღმდეგოდ, წყლის შეუმჩნეველი კარგვა შეიძლება გაიზარდოს თუ ბავშვს აქვს მნიშვნელოვანი ცხელება.

მნიშვნელოვანია სითხეების მონიტორინგი ჰიდრატაციის სტატუსის, სითხის ბალანსის, თირკმლის ფუნქციისა და სისხლის შრატის ელექტროლიტების დონის განხილვასთან ერთად.

ჯანდაცვისა და კლინიკური დახელოვნების ეროვნულმა ინსტიტუტებმა გამოაქვეყნეს გაიდლაინები სეფსის და ინტრავენური სითხის გამოყენების შესახებ ჰოსპიტალიზებულ ბავშვებსა და ჩვილებში.[48][113][მტკიცებულების დონე B]რა შედეგები მოჰყვება დიდი მოცულობის და მცირე მოცულობის სითხის გამოყენებას სეპტიური შოკის მქონე ბავშვებში?[48][მტკიცებულების დონე A]როგორია ბავშვებში და ახალგაზრდებში რეანიმაციისთვის ინტრავენური სითხით თერაპიის ეფექტი?[114] ჯანდაცვის და სამედიცინო დახმარების დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტის სეფსისის გაიდლაინი რეკომენდაციას უწევს, რომ პაციენტის ასაკი, რისკფაქტორების პროფილი და ლაქტატის დონე უნდა იყოს მიმართული რეჰიდრატაციისკენ.[48]

პლიუს – ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების ადრეული დანიშვნა ( დაყოფილი ასაკობრივი ჯგუფის მიხედვით, როგოც მითითებულია ქვემოთ)

Back

პლიუს –

ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების ადრეული დანიშვნა ( დაყოფილი ასაკობრივი ჯგუფის მიხედვით, როგოც მითითებულია ქვემოთ)

ანტიბიოტიკების ადრეული მიღება განაპირობებს სიცოცხლეების გადარჩენას. სეფსისზე ეჭვის მიტანიდან ერთი საათის განმავლობაში ანტიბიოტიკების მიღების დაწყება, წარმოადგენს ერთ-ერთი ჩარევას პედიატრიული სეფსის მეექვსე (Paediatric Sepsis Six) დახმარების აღმოჩენის პროტოკოლის შესაბამისად.[58] პედიატრიული კამპანია, Surviving Sepsis-ის გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს ანტიბიოტიკების გამოყენებას რაც შეიძლება მალე, სეფსისის ამოცნობიდან 1 საათის განმავლობაში თუ სეპტიკური შოკის ნიშნები ვლინდება.[5]

247 / 5 000სამედიცინო სამეფო კოლეჯების აკადემიამ (AOMRC) ახლახან გამოაქვეყნა განცხადება (2022 წლის მაისი; შესწორებულია 2022 წლის ოქტომბერში), სადაც რეკომენდაციას იძლევა პედიატრიული სეფსისის შეფასება და მართვა ხელმძღვანელობდეს პედიატრიული ადრეული გაფრთხილების ეროვნული ინსტრუმენტის (PEWS) მიხედვით.[117] ეს მიზნად ისახავს ადრეული ანტიბიოტიკოთერაპიის მოთხოვნილების დაბალანსებას ანტიმიკრობული რეზისტენტობის მსოფლიო ჯანდაცვის საკითხთან. თუ ბავშვი ცუდად გამოიყურება ან >9-ზე მეტი ქულა აქვს, ის გააგრძელებს ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული საშუალებების მიღებას პირველი საათის განმავლობაში (უფროსი განხილვისა და გამოკვლევის პარალელურად ინფექციის წყაროს დასადგენად). დროის ჩარჩო ვრცელდება <3 საათამდე მათთვის, ვინც 5-8 ქულას აგროვებს და <4 საათამდე 1-4 ქულისთვის. ეს არ არის რეკომენდაცია ანტიმიკრობული პრეპარატის ზედმეტად დაყოვნებისთვის, არამედ პროტოკოლების ფარგლებში შემდგომი დროის მინიჭება ინფექციის პოტენციური წყაროების გამოსაკვლევად, მიზანმიმართული თერაპიისთვის და სეფსისის მსგავსი მდგომარეობების არასწორი მკურნალობის თავიდან ასაცილებლად. სამწუხაროდ, ბევრი მიმდინარე პროტოკოლი და შესრულების ეფექტურობა ადეკვატურად არ განასხვავებს გაურთულებელ ინფექციასა და სეფსისს და საკმარის დროს არ იძლევა სეფსისის არაინფექციური ანთებითი სინდრომებისგან განასხვავებლად.[123][124] ეს პოტენციურად ხელს უწყობს ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების არასაჭირო ადმინისტრირებას და ხელს უწყობს ანტიმიკრობულ რეზისტენტობას, რაც მზარდ საფრთხეს წარმოადგენს გლობალური საზოგადოებრივი ჯანმრთელობისთვის.[125]

მკურნალობა უნდა დაიწყოს მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით, რომელიც ფარავს შესაბამის ორგანიზმებს თითოეულ ასაკობრივ ჯგუფსა და გეოგრაფიულ არეალში (ქვემოთ იხილეთ შესაფერისი ემპირიული ანტიბიოტიკების რეჟიმი სპეციფიკური ასაკობრივი ჯგუფებისთვის). მას შემდეგ რაც მოხდება გამომწვევი პათოგენის დადგენა მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები უნდა ჩანაცვლდეს მოქმედების ვიწრო სპექტრის ანტიბიოტიკებით.[5]

თუ არსებობს დაავადებისთვის უჩვეულო ნიშანი ან არ უმჯობესდება კლინიკური მდგომარეობა, აუცილებელია ინფექციონისტთან კონსულტაცია შესაბამისი ანტიმიკრობული წამლის არჩევასა და მკურნალობის ხანგრძლივობასთან დაკავშირებით.

პლიუს – სპეციალისტის ადრეული კონსულტაცია

Back

პლიუს –

სპეციალისტის ადრეული კონსულტაცია

უნდა ჩაერთოს გამოცდილი უფროსი ექიმები ან სპეციალისტები და მოხდეს მათთან კონსულტაცია. უფროსი ექიმების ან სპეციალისტების მიერ განხილვა ერთ-ერთი ჩარევაა, რომელიც უნდა მოხდეს ერთი საათის განმავლობაში სავარაუდო სეფსისის ამოცნობის შემდეგ პედიატრიული Sepsis Six პროტოკოლის მიხედვით.[58] დიდ ბრიტანეთში ბავშვთა სიკვდილობის ყველაზე ხშირი ფაქტორი, რომლის თავიდან არიდებაც შესაძლებელია იყო, დაავადების ამოცნობისას შეცდომა და/ან ანამნეზის ან კლინიკური ნიშნებიდან გამომდინარე დაავადების სიმძიმის არასწორი შეფასებაა.[90][91] ყველაზე ხშირად ეს ხდებოდა პირველი კონტაქტისას ავადმყოფ (ხშირად ფებრილური) ბავშვსა და ჯანდაცვის სამსახურებს შორის. უმეტეს შემთხვევაში ამას მივყავართ გადაგზავნის ან მკურნალობის კრიტიკულ დაყოვნებასთან. სავარაუდო ან დამტკიცებული სეფსისისისას

განიხილე – ვაზოაქტიური მხარდაჭერა

Back

განიხილე –

ვაზოაქტიური მხარდაჭერა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პერიფერიული ინტრავენური ან ძვალშიდა მიდგომა: რეკომენდებულია განზავებული ვაზოაქტივების-ინოტროპების შეყვანა პერიფერიულად ინტრავენურად ცენტრალური ხაზით შეყვანამდე, რათა არ მოხდეს მკურნალობის დაყოვნება. ვაზოაქტიური მედიკამენტების ადრეული გამოყენება სითხის მიმართ რეფრაქტერული შოკისას აჩვენებს გაუმჯობესებულ შედეგებს.[92][134]

ადრენალინი (ეპინეფრინი) ან ნორადრენალინი (ნორეპინეფრინი) უპირატესი პირველი რიგის ვაზოაქტიური აგენტებია. დოფამინი შეიძლება ჩანაცვლდეს, თუ ადრენალინი ან ნორადრენალინი მიუწვდომელია.[5]

პედიატრიული სეფსისის მეექვსე მოვლის პროტოკოლის თანახმად, უნდა იქნას გათვალისწინებული ადრეული ვაზოაქტიური მხარდაჭერის საჭიროება, თუ ნორმალური ფიზიოლოგიური პარამეტრები არ აღდგება ≥20 მლ/კგ სითხის მიცემის შემდეგ (ან ≥10 მლ/კგ ახალშობილებში). ამ ეტაპზე სასწრაფოდ აცნობეთ PICU-ს ან რეგიონულ ცენტრს[98]

თუ ხელმისაწვდომია კომპლექსური ჰემოდინამიკური მონიტორინგი, ვაზოკონსტრიქციული („ცივი“) შოკის და ვაზოდილატაციური („თბილი“) შოკის განსხვავება შეიძლება სასარგებლო იყოს თერაპიის წარმართვისთვის.

ცენტრალური ინტრავენური ან ძვალშიდა: ვაზოკონსტრიქციული შოკის დროს (განისაზღვრება, როგორც დაბალი გულის წუთმოცულობა მაღალი სისტემური სისხლძარღვოვანი რეზისტენტობით ან დაბალი გულის წუთმოცულობა დაბალი სისტემური სისხლძარღვოვანი რეზისტენტობით), ინოტროპები (მათ შორის მილრინონი, დობუტამინი ან ლევოსიმენდანი) უნდა გამოიყენოთ სითხის ტიტრაციის და საწყისი ვაზოაქტიური აგენტის (ადრენალინი, ნორადრენალინი ან დოფამინი) დამატებითად.

ცენტრალური ინტრავენური ან ძვალშიდა: ვაზოდილატაციური შოკის დროს (განისაზღვრება, როგორც მაღალი გულის წუთმოცულობა დაბალი სისტემური სისხლძარღვოვანი რეზისტენტობით), ვაზოპრესინის რეცეპტორების აგონისტები (ვაზოპრესინი) უნდა დაინიშნოს სითხის ტიტრაციის და საწყისი ვაზოაქტიური აგენტის (ადრენალინი, ნორადრენალინი ან დოფამინი) დამატებითად.

უნდა მოხდეს გულის წუთმოცულობის მონიტორინგი მთელი პერიოდის განმავლობაში.. ფოკუსირებული ექოკარდიოგრაფიის გამოყენება სულ უფრო ფართოვდება პედიატრიული ინტენსიური თერაპიის განყოფილებებში და შეიძლება მიაწოდოს ღირებული ინფორმაცია ვაზოდილატაციური შოკის დიფერენცირების მიზნით გულის დაბალი გამომუშავების მქონე პაციენტებისგან.[135]

თუ პაციენტი ხდება რეფრაქტორული ვაზოპრესორის ან ინოტროპის მიმართ, რომლებზეც თავდაპირველად რეაგირებდა, საჭიროა ხელახალი შეფასება. შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ან შემცვლელი ვაზოსპრესორი ან ინოტროპი.[5][92]

პირველადი პარამეტრები

ადრენალინი(ეპინეფრინი): 0.1 - 1 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია საწყისად, ტიტრაციის დოზირება კლინიკური პასუხიდან გამომდინარეა

ან

ნორადრენალინი (ნორეპინეფრინი): 0.1 - 1 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია საწყისად, ტიტრაციის დოზირება კლინიკური პასუხიდან გამომდინარეა

მეორეული ვარიანტები

დოფამინი: 1-5 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია საწყისად, ტიტრაციის დოზა კლინიკური პასუხიდან გამომდინარე, როგორც წესი დოზირების ფარგლები არის 2-20 მიკროგრამი/კგ/წუთში; ახალშობილებში გამოიყენება სიფრთხილით ტიტრაციის დოზირებისას.

მესამე ვარიანტები

დობუტამინი: 0.5 - 1 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია საწყისად, ტიტრაციის დოზირება კლინიკური პასუხიდან გამომდინარე, დოზირების ფარგლებია 2-20 მიკროგრამი/კგ/წუთში

ან

მილრინონი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ვაზოპრესინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ლევოსიმენდანი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

განიხილე – გულის წუთმოცულობის მონიტორინგი

Back

განიხილე –

გულის წუთმოცულობის მონიტორინგი

შემდგომი ინტენსიური თერაპია, რომელსაც საფუძვლად უდევს გაფართოებული ჰემოდინამიკური მონიტორინგი (როგორიცაა გულის წუთმოცულობა/გულის ინდექსი, სისტემური სისხლძარღვთა წინააღმდეგობა ან ცენტრალური ვენური ჟანგბადით გაჯერება [Scvo2]), როდესაც ეს ხელმისაწვდომია, კლინიკურ შეფასებასთან ერთად.[5][92]

არ არსებობს მონაცემები რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევებიდან ბავშვებში სპეციფიკური ჰემოდინამიკური მიზნების მხარდასაჭერად; თუმცა, პედიატრიული გაიდლაინის კამპანიის Surviving Sepsis Campaign-ის წევრებმა განაცხადეს, რომ გამოიყენეს საშუალო არტერიული წნევის (MAP) სამიზნეები მე-5 და 50 პერცენტილს შორის ან 50-ზე მეტ პერცენტილზე, ასაკის მიხედვით. აუცილებელია რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების ჩატარება ოპტიმალური ჰემოდინამიკური სამიზნეების (მათ შორის საშუალო არტერიული წნევის) დასადგენად პრაქტიკისთვის.[5]

გულის წუთმოცულობის მონიტორინგის სხვა მეთოდებია: ცენტრალური ვენური ჟანგბადის სატურაცია (Scvo2), რომელიც იზომება სისხლის აირების ანალიზით ზედა ღრუ ვენის (SVC) ნიმუშზე, ცენტრალური კათეტერიდან; ტრანსეზოფაგური დოპლერ ულტრაბგერა; ულტრაბგერითი მონიტორინგი; პულს-ინდექს კონტურით მონიტორინგი.

განიხილე – სითხის ბალანსის შემდგომი შენარჩუნება

Back

განიხილე –

სითხის ბალანსის შემდგომი შენარჩუნება

პაციენტებში, რომლებსაც არ შეუძლიათ ბუნებრივად სითხის თანაბარი ბალანსის შენარჩუნება ადექვატური ინფუზიური რეანიმაციის შემდეგ, შეიძლება ნაჩვენები იყოს დიურეზი ან თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპია.[5]

სითხით გადატვირთვა ხშირია კრიტიკულად ავადმყოფ ბავშვებში ჰემოდინამიკურ არასტაბილურობასთან და თირკმლის მწვავე უკმარისობასთან ერთად და მნიშვნელოვანია კლინიკური ნიშნების მონიტორინგი (მაგ: ფილტვში სველი ხიხინი აუსკულტაციისას, ჰეპატომეგალია და საწყისი მონაცემიდან >10%იანი წონის მატება).

შარდმდენების ადრეული დაწყება და თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპიის უწყვეტი კურსი უნდა იქნას განხილული თუ მოხდება სითხეებით გადატვირთვა. თირკმლის მწვავე დაზიანებისას და სითხეებით გადატვირთვისას, არსებობს მზარდი მტკიცებულება რომ თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპიის ადრეული გამოყენება და სითხეების ბალანსირების მენეჯმენტი განაპირობებს გადარჩენას.[115][116]

ვენოარტერიული ექსტრაკორპორალური მემბრანული ოქსიგენაცია (ECMO) შეიძლება გამოყენებული იყო, როგორც სათადარიგო თერაპია სეპტიკური შოკის მქონე ბავშვებში მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი რეზისტენტულნი არიან ყველა სხვა მკურნალობის მიმართ.[5]

განიხილე – ინფექციების წყაროს კონტროლი

Back

განიხილე –

ინფექციების წყაროს კონტროლი

როდესაც არსებობს ინფექციის ლოკალიზებული წყაროს ალბათობა, რომელიც მხოლოდ ანიბიოტიკებით ვერ იკურნება, საჭიროა ფიზიკური გამოკვლევა რათა მოშორებულ იქნას ინფექციის წყარო.

რესურსების კონტროლის პრინციპი ერთნაირია სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფებისთვის, თუმცა პრაქტიკაში შეიძლება განსხვავდებოდნენ ინფექციის წყაროს მიხედვით. წყაროს კონტროლის მაგალითებია:

აბსცესის გაჭრა და დრენაჟი ან ინფიცირებული სითხის შეგროვება; დაინფიცირებული რბილი ქსოვილის სანაცია; ინფიცირებული უცხო სხეულის მოშორება; შარდის კათეტერის მოშორება საშარდე ტრაქტიდან განვითარებული სეფსისის შემთხვევაში; თუ ინფექციის წყაროა კანქვეშა გრძელი ხაზების ან ცენტრალური სისხლძარღვოვან კათეტერი დაუყოვნებლივ მოხდეს კათეტერის ამოღება მოშორება. იშემიური ნაწლავის (ან დარღვეული კონტროლის ოპერაცია) ლაპარატომია და რეზექცია მანეკროზებელი ენტეროკოლიტის შემთხვევაში.

განიხილე – სისხლის გადასხმა

Back

განიხილე –

სისხლის გადასხმა

ჰემოგლობინი აუცილებელია ქსოვილებისთვის ჟანგბადის მისაწოდებლად, შესაბამისად ძალიან მნიშვნელოვანია სეფსისის მქონე ბაშვის მკურნალობისთვის, რომელიც ჰემოდინამიკურად არასტაბილურია ( გულის დაბალი წუთმოცულობა, დაბალი საშუალო არტერიული წნევა) და დარღვეულია ჟანგბადის მიწოდება. მიჩნეულია, რომ ამ პაციენტებში უნდა შევინარჩუნოთ ჰემოგლობინის კონცენტრაციაა >10გ/დლ (ჰემატოკრიტი დაახლოებით 0.3) ,

მას შემდეგ რაც შოკი მოიხსნება შეიძლება შესაფერისი იყოს დაბალი ტრანფუზიის ზღურბლი. TRIPICU (ტრანსფუზიის საჭიროება პედიატრიულ ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში) სუბჯგუფის კვლევისას, ჰემოდინამიკურად სტაბილური სეფსისის მქონე ბავშვებში არ დაფიქსირდა სიკვდილობის, ჰოსპიტალიზაციის ან ორგანოს უკმარისობის პროგრესირების მხრივ მნიშვნელოვანი განსხვავება ზღურბლიდან რესტრიქციულ და ლიბერალურ ტრანსფუზიებს შორის (ჰემოგლობინი <7 გ/დლ vs <9.5 გ/დლ).[141] თუმცა მოხდა პროტოკოლის და ტრანსფუზიის დროებითი შეჩერება რესტრიქციულ ჯგუფში. TRISS ( ტრანსფუზიის საჭიროება სეპტიკური შოკისას) კვლევაში, სეპტიური შოკის მქონე მოზრდილ პაციენტებში 90 დღეში არ დაფიქსიდა სიკვდილობის, სიცოცხლის ხანგრძლივობისა და გვერდითი ეფექტების მხრივ მნიშვნელოვანი განსხვავება ტრანსფუზიებს შორის <7გ/დლ და <9გ/დლ ზღურბლიდან.[142]

ჰემოდინამიკურად არასტაბილურ ბავშვებში რესტრიქციული ტრანსფუზიის ზღურბლის უსაფრთხოების შესახებ ინფორმაცია არ არის საკმარისი, განსაკუთრებით სეპტიკური შოკის დროს და ტრანსფუზია 10გ/დლ-მდე, რათა მიღწეულ იქნას ჟანგბადის ადეკვატური მიწოდების ნიშნები (ScvO₂ ≥70%) ამჟამად რეკომენდებულია ამერიკის კრიტიკული მკურნალობის კოლეჯის მიერ.[92]

განიხილე – კორტიკოსტეროიდი

Back

განიხილე –

კორტიკოსტეროიდი

სეპტიკური შოკის მქონე ბავშვების სამკურნალოდ ინტრავენური ჰიდროკორტიზონი რეკომენდებული არ არის პედიატრიული გაიდლაინებით იმ შემთხვევაში, თუ სითხით რეანიმაცია და ვაზოპრესორებით თერაპია საკმარისია ჰემოდინამიკური სტაბილურობის აღსადგენად, მაგრამ შეიძლება განიხილებოდეს სითხის მიმართ რეფრაქტერული და ინოტროპების მიმართ რეზისტენტული შოკის დროს. ამჟამად არც ერთი მაღალი ხარისხის კვლევა არ უჭერს მხარს ან უარყოფს დამხმარე კორტიკოსტეროიდების რუტინულ გამოყენებას პედიატრიული სეპტიური შოკის ან სეფსისთან დაკავშირებული ორგანოების დისფუნქციის სამკურნალოდ. მათი გამოყენების მტკიცებულებები ხშირად ურთიერთგამომრიცხავი იყო.[5][143] თუმცა, ბავშვებში სითხის მიმართ რეზისტენტული და ინოტროპების მიმართ რეზისტენტული შოკის დროს, როდესაც არსებობს სავარაუდო ან დამტკიცებული თირკმელზედა ჯირკვლის აბსოლუტური უკმარისობა, ჰიდროკორტიზონის გამოყენების შესახებ მონაცემები მცირეა.[5][144]

ადრეული ნეონატალური სეფსისი (სიცოცხლის პირველი 72 საათი)

პლიუს – ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

Back

პლიუს –

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

სეფსისის მძიმე ფორმის დადგენისას შეყვანა ხდება 1 საათში.[5][48][109]

უნდა ფარავდეს B ჯგუფის სტრეპტოკოკებსა და გრამ უარყოფით ბაცილებს.

ანტიბიოტიკების რეჟიმის შერჩევა დაფუძნებული უნდა იყოს კლინიკურ სინდრომზე, რომელიც საფუძვლად უდევს მიმდინარე დაავადებას, წამლის აუტანლობასა და ადგილობრივი პათოგენისადმი მგრძნობელობაზე. მტკიცებულება არასაკმარისია იმის დასადასტურებლად, რომ ნებისმიერი ანტიბიოტიკის რეჟიმი ადრეული ნეონატალური სეფსისის დროს უპირატესია სხვებთან შედარებით. საჭიროა ფართომასშტაბიანი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევების ჩატარება.[126]

შესაფერისი ემპირიული ანტიბიოტიკების რეჟიმის მაგალითია ამპიცილინს პლიუს გენტამიცინი.[7] ჯანდაცვის და კლინიკური დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი რეკომედაციას უწევს ბენზილპენიცილინი პლუს გენტამიცინის გამოყენებას.[81] მას შემდეგ რაც მოხდება გამომწვევი პათოგენის დადგენა მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები უნდა ჩანაცვლდეს მოქმედების ვიწრო სპექტრის ანტიბიოტიკებით.

კარგი პრაქტიკაა, ყოველდღიურად გადახედოთ ანტიბიოტიკოთერაპიას, კლინიკური ეფექტის მისაღწევად და საჭიროების შემთხვევაში დეესკალაციის მიზნით. ინტრავენური ანტიბიოტიკების 5-7 დღიანი კურსი საკმარისია გაურთულებელი ინფექციების უმეტესობის დროს. ღრმა ან დისემინირებული ინფექციისას ან დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში ინფაქციისას შეიძლება საჭირო გახდეს ანტიმიკრობული თერაპიის გახანგრძლივებული კურსი.

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინიამპიცილინი: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზები ყოველ 6-12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

და

გენტამიცინი: 4-5მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24-48 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

ან

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 25-50 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

და

განიხილე – ანტივირუსული თერაპია

Back

განიხილე –

ანტივირუსული თერაპია

ჰერპეს სიმპლექს ვირუსის დაფარვა (მაგ:აციკლოვირი) განხილულ უნდა იქნას სეფსისის მძიმე შემთხვევებისას ან თუ არის მითითებული პაციენტის ანამნეზში. მარტივი ჰერპეს ვირუსი ტიპი 1(HSV-1) ინფექცია შეიძლება შეძენილი იყოს დაბადებისას აქტიური ინფექციის მქონე დედისგან. თანდაყოლილი მარტივი ჰერპეს ვირუსი ტიპი 1 ინფექცია შეიძლება იყოს მძიმე და გამანადგურებელი; შესაბამისად ამ პაციენტებში მკურნალობის დაწყება უნდა მოხდეს გამოკვლევების შედეგებამდე.

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: 20 მგ/კგ ინტრავენურად, 8 საათში ერთხელ

განიხილე – ნისტატინი

Back

განიხილე –

ნისტატინი

ანტიბიოტიკოთერაპიის მიღებისას სოკოს საწინააღმდეგო წამლების პროფილაქტიკის მიზნით გამოყენების შესახებ არის აზრთა სხვაობა. დაწესებულებებს შორის. თუმცა, candidiasis პრევენციისთვის ახალშობილებში შეიძლება დაინიშნოს ორალური ნისტატინი.[81]

პირველადი პარამეტრები

ნისტატინი: 100 000 ერთეული (1მლ) ორალურად დღეში ოთხჯერ

განიხილე – პროსტაგლანდინები

Back

განიხილე –

პროსტაგლანდინები

სეპტიკური შოკის განსხვავება რთულია შოკის სხვა ფორმებისგან როდესაც ეს განვითარებულია დღენაკლულ ახალშობილებსა და ახალშობილებში 0 დღიდან 1 კვირამდე. ნებისმიერი ახალშობილი, რომელიც არის 72 საათზე ნაკლების და რომელსაც აქვს კარდიოგენური შოკის ნიშნები (მაგ: ცუდი პერფუზია, ციანოზი, გულის შუილი, ჰეპატომეგალია, პულსის მოცულობისა და კიდურის წნევის სხვაობა ზედა და ქვედა კიდურებს შორის) უნდა დაენიშნოს პროსტაგლანდინის ინფუზია (ე.ი ალპროსტადილი) გამოცდილი ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, ვიდრე არ გამოირიცხება სადინართან დაკავშირებული გულის დაზინება..

ალპროსტადილს შეუძლია აპნოეს გამოწვევა გარკვეული დოზის შემდეგ. დინოპროსტონი გამოიყენება ზოგიერთ ქვეყანაში სადინარის ღია მდგომარეობის შესანარჩუნებლად.

პირველადი პარამეტრები

ალპროსტადილი: 0.05 - 1 მიკროგრამი/კგ/ წუთში ინტრავენური ინფუზია საწყისად, ტიტრაცია ხდება კლინიკური პასუხიდან გამომდინარე, მაქსიმუმია 0.4 მიკროგრამი/კგ/წუთში

მეორეული ვარიანტები

დინოპროსტონი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

გვიანი ნეონატალური სეფსისი (სიცოცხლის პირველი 72 საათიდან -1 თვემდე)

პლიუს – ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

Back

პლიუს –

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

სეფსისის მძიმე ფორმის დადგენისას შეყვანა ხდება 1 საათში.[5][48][109]

უნდა დაფაროს კოაგულაზა-უარყოფითი სტაფილოკოკი, B ჯგუფის სტრეპტოკოკები და გრამ უარყოფითი ბაქტერიები.

ანტიბიოტიკების რეჟიმის შერჩევა დაფუძნებული უნდა იყოს კლინიკურ სინდრომზე, რომელიც საფუძვლად უდევს მიმდინარე დაავადებას, წამლის აუტანლობასა და ადგილობრივი პათოგენისადმი მგრძნობელობაზე. მტკიცებულება არასაკმარისია იმის დასადასტურებლად, რომ ნებისმიერი ანტიბიოტიკის რეჟიმი მოგვიანებითი ნეონატალური სეფსისის დროს უპირატესია სხვებთან შედარებით. საჭიროა ფართომასშტაბიანი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევების ჩატარება.[151]

მეტრონიდაზოლი ან კლინდამიცინი შესაფერისი ემპირიული ანტიბიოტიკების რეჟიმის მაგალითია ამპიცილინს დამატებით გენტამიცინი ან ცეფოტაქსიმი, ან ვანკომიცინს დამატებით გენტამიცინი ან ცეფოტაქსიმი. მას შემდეგ რაც მოხდება გამომწვევი პათოგენის დადგენა მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები უნდა ჩანაცვლდეს მოქმედების ვიწრო სპექტრის ანტიბიოტიკებით.

ამპიცილინი ფარავს ლისტერია მონოციტოგენეზის (Listeria monocytogenes). ცეფოტაქსიმი ფარავს B ჯგუფის სტრეპტოკოკს, ეშერიხია კოლი, და ენტეროკოკს. გენტამიცინი ფარავს გრამ უარყოფით ბაქტერიას. ვანკომიცინი ფარავს კოაგულაზა ნეგატიურ სტაფილოკოკს და შეუძლია ჩაანაცვლოს ამპიცილინი საავადმყოფოში შეძენილი ინფექციის შემთხვევაში.

პირველადი პარამეტრები

--და--

იყოს

ცეფოტაქსიმი: 100-150 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზები ყოველ 8-12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

ან

ვანკომიცინი: 10-15მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-24 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

--და--

იყოს

განიხილე – ფსევდომონას სამკურნალო ანტიბიოტიკი

Back

განიხილე –

ფსევდომონას სამკურნალო ანტიბიოტიკი

ფსევდომონა (როგორც წესი საავადმყოფოში შეძენილი) მკურნალობა ხდება ცეფტაზიდიმით ან პიპერაცილინ/ტაზობაქტამით, რომელიც ემატება ემპირიულ რეჟიმს. თუმცა ზოგიერთი ექიმი რეკომენდაციას უწევს ნებისმიერი ამ ანტიბიოტიკის გამოყენებას, როგორც მონოთერაპიის, ვინაიდან დაფარვის სპექტრი გადაფარავს ემპირიულ რეჟიმს. უნდა მოხდეს ინფექციონისტთან კონსულტაცია.

პირველადი პარამეტრები

ცეფტაზიდიმი: 50 მგ/კჰ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

ან

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 75-100მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 6-12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

მეტი

განიხილე – ანტიბიოტიკი ფარავს ანაერობებს/ მანეკროზებელ ენტეროკოლიტს

Back

განიხილე –

ანტიბიოტიკი ფარავს ანაერობებს/ მანეკროზებელ ენტეროკოლიტს

პირველი რიგის პრეპარატია მეტრონიდაზოლი ან კლინდამიცინი, რომელიც ემატება ემპირიულ რეჟიმს.

პირველადი პარამეტრები

მეტრონიდაზოლი: 7.5 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24-48 საათში, ან 15მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12-24 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

ან

კლინდამიცინი: 5მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 6-12 საათში (დამოკიდებულია ასაკსა და წონაზე); შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

განიხილე – სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

Back

განიხილე –

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

პაციენტებს შეიძლება დასჭირდეთ ინტრავენური ფლუკონაზოლით ან ლიპოსომური ამფოტერიცინ B_ით ხანგრძლივი მკურნალობა თუ მოსალოდნელია ან დამტკიცებულია ინვაზიური სოკოვანი ინფექცია. სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებით მკურნალობა უნდა მოხდეს ემპირიულ ანტიბიოტიკებზე დამატებით მცირე წონიან ჩვილებში (ე.ი <1500გ) და იმუნოკომპრომისულ პაციენტებში, რომლებშიც სავარაუდოა სეფსისი.

პირველადი პარამეტრები

ნისტატინი: 100 000 ერთეული (1მლ) ორალურად დღეში ოთხჯერ

ან

ფლუკონაზოლი: 6-12მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24-72 საათში, შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

ან

ამფოტერიცინი B ლიპოსომური: 3-5 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში; შემდგომი დოზირებისთვის საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია

განიხილე – ანტივირუსული თერაპია

Back

განიხილე –

ანტივირუსული თერაპია

მარტივი ჰერპეს ვირუსის დაფარვა (მაგ: აციკლოვირი) განხილულ უნდა იქნას სეფსისის მძიმე შემთხვევებისას ან თუ არის მითითებული პაციენტის ანამნეზში ან გამოკვლევების ჩატარებისას.[59]

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: 20 მგ/კგ ინტრავენურად, 8 საათში ერთხელ

ჩვილები და ბავშვები (>1 თვე)

პლიუს – ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

Back

პლიუს –

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

სეფსისის მძიმე ფორმის დადგენისას შეყვანა ხდება 1 საათში.[5][48][109]

უნდა დაფაროს Staphylococcus, Streptococcus, N meningitides, and Haemophilus influenzae.

არაჰოსპიტალური ინფექციისთვის მესამე თაობოს ცეფალოსპორინები (მაგ., ცეფოტაქსიმი, ცეფტრიაქსონი) არის შესაფერისი პირველი რიგის არჩევის პრეპარატი. ჰოსპიტალური ინფექციისთვის, ფართო სპექტრის პენიცილინის (მაგ., პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი) ან კარბაპენემის (მაგ., მეროპენემი) გამოყენებაა შესაძლებელი. ამ დაფარვის დამატებითი გაფართოვება (მაგ., გენტამიცინით ან ვანკომიცინით) შეიძლება მხედველობაში იქნას მიღებული კონკრეტული შემთხვევებიდან გამომდინარე.[127] გამომწვევი პათოგენი გამოვლინდების შემდეგ, შეიძლება გადავიდეთ შესაბამისი ვიწრო სპექტრის ანტიბიოტიკების რეჟიმზე. მეროპენემი უზრუნველყოფს ფართო სპექტრის დაფარვას გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი ბაქტერიების, Pseudomonas-ის ჩათვლით. ბავშვებში იმუნიტეტის დაქვეითების და მულტირეზისტენტული პათოგენების მაღალი რისკის გარეშე, არ არის რეკომენდებული ერთი და იგივე პათოგენის წინააღმდეგ მიმართული რამოდენიმე ემპირიული ანტიმიკრობული საშუალებების რუტინული გამოყენება.[5]

ნეიტროპენიულ პაციენტებში პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი ან მეროპენემი მიიჩნევა პირველი რიგის პრეპარატებად. ჯანდაცვის და კლინიკური დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი მხარს უჭერს პიპერაცილინის/ტაზობაქტამის გამოყენებას პირველი რიგის პრეპარატის სახით ესკალაციით კარბაპენემზე, როგორიცაა მეროპენემი, თუ ადგილი აქვს კლინიკურ გაუარესებაა (მაგ., შოკი).[128]

პირველადი პარამეტრები

ცეფოტაქსიმი: 150-200მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 საათში

ან

ცეფტრიაქსონი: 100მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 საათში

ან

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 300-400მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად,გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 საათში.

მეტი

ან

მეროპენემი: 60 მგ/კგ/დღე ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 საათში

განიხილე – ანტიბიოტიკები ფარავს გრამ უარყოფით ბაქტერიას

Back

განიხილე –

ანტიბიოტიკები ფარავს გრამ უარყოფით ბაქტერიას

გენტამიცინი ან ციპროფლოქსაცინი ზოგჯერ რეკომენდებულია ემპირიულ რეჟიმზე დამატებით, რათა მოხდეს გრამ უარყოფითი ბაქტერიების დამატებითი დაფარვა საჭიროების შემთხვევაში.[127] საჭიროა კონსულტაცია ადგილობრივ ინფექციონისტთან. ციპროფლოქსაცინის რეზისტენტობა იზრდება ზოგიერთ რეგიონში და მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული უსაფრთხოების საკითხები.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: 2.5 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში; ან 5-7.5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ციპროფლოქსაცინი: 20-30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

განიხილე – ანტიბიოტიკმა უნდა დაფაროს კოაგულაზა უარყოფითი სტაფილოკოკი და/ან მეთიცილინ რეზისტენტული ოქრისფერი სტაფილოკოკი

Back

განიხილე –

ანტიბიოტიკმა უნდა დაფაროს კოაგულაზა უარყოფითი სტაფილოკოკი და/ან მეთიცილინ რეზისტენტული ოქრისფერი სტაფილოკოკი

ვანკომიცინი რეკომენდებულია ემპირიულ რეჟიმზე დასამატებლად სისხლძარღვის კათეტერთან დაკავშირებული კოაგულაზა უარყოფითი სტაფილოკოკისთვის და/ან მეთიცილინ რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკისთვის. ეს ასევე რეკომენდებულია ნეიტროპენიის მქონე პაციენტებში, რათა მოხდეს სეფსისის ხაზის მკურნალობა, თუმცა როგორც წესი ეს არ განიხილება პირველი რიგის თერაპიად თუ არ არის ცენტრალურ ვენურ კათეტერთან დაკავშირებული სეფსისის (line-related sepsis) ნიშნები.[128]

შესაძლებელია თეიკოპლანინის გამოყენება ამ მდგომარეობაში.

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: 15მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში; დარტყმითი დოზა საჭიროა მძიმედ ავადმყოფ ბავშვებში

ან

ტეიკოპლანინი: 10მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში, საწყისი 3 დოზისთვის. შემდეგ 10მგ/კგ დღეში ერთხელ

განიხილე – ანტიბიოტიკი ტოქსიკური შოკის დროს

Back

განიხილე –

ანტიბიოტიკი ტოქსიკური შოკის დროს

კლინდამიცინი გამოიყენება ემპირიული რეჟიმისას დამატებითათ ტოქსინით განპირობებული რეზისტენტული ჰიპოტენზიით მიმდინარე ტოქსიკური შოკის სინდრომისთვის.[5]

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 30-40მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 საათში

განიხილე – სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

Back

განიხილე –

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

ნეიტროპენიის მქონე პაციენტებს აქვთ ინვაზიური სოკოვანი ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი და უნდა მიიღონ სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები ინტრავენური ფლუკონაზოლი ან ლიპოსომური ამფოტერიცინ B.

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 6-12მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

ან

ამფოტერიცინი B ლიპოსომური: 3-5 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში ერთხელ

განიხილე – ანტივირუსული თერაპია

Back

განიხილე –

ანტივირუსული თერაპია

სეფსისის მქონე პაციენტებში, რომელთაც სეფსისი გრიპის გამო უვითარდებათ გრიპის სეზონის დროს, ემპირიული ანტივირუსული თერაპია (მაგ. ოსელტამივირი) უნდა დაიწყოთ ვირუსის ტესტის პასუხის მოლოდინში.

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: ჩვილები <3 თვის ასაკში: 20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში; ჩვილები ≥3 თვის ასაკში: 250-500 მგ/სხეულის ზედაპირის ფართობის კვ. მ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

ან

ოსელტამივირი: 1 წლამდე ასაკის ბავშვები: დოზის შესახებ მიმართეთ სპეციალისტს; ბავშვები ≥1 წლის და სხეულის წონა ≤15 კგ: 30 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში, 5 დღის განმავლობაში; 16-23 კგ: 45 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში, 5 დღის განმავლობაში; 24-40 კგ: 60 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში, 5 დღის განმავლობაში; >40 კგ: 75 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში, 5 დღის განმავლობაში

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას

სეფსისი ბავშვებში

მკურნალობის ალგორითმი

ვაზოაქტიური-ინოტროპული დახმარება

სწრაფი ამოცნობა და სასუნთქი გზების მენეჯმენტი და ტემპერატურის კონტროლი

პირველადი პარამეტრები

ინტრავენური ან ძვალშიდა (IO) წვდომა და სისხლის ტესტები

ინტრავენური სითხეები

სპეციალისტის ადრეული კონსულტაცია

ვაზოაქტიური მხარდაჭერა

პირველადი პარამეტრები

მეორეული ვარიანტები

მესამე ვარიანტები

გულის წუთმოცულობის მონიტორინგი

სითხის ბალანსის შემდგომი შენარჩუნება

ინფექციების წყაროს კონტროლი

სისხლის გადასხმა

კორტიკოსტეროიდი

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

პირველადი პარამეტრები

ანტივირუსული თერაპია

პირველადი პარამეტრები

ნისტატინი

პირველადი პარამეტრები

პროსტაგლანდინები

პირველადი პარამეტრები

მეორეული ვარიანტები

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

პირველადი პარამეტრები

ფსევდომონას სამკურნალო ანტიბიოტიკი

პირველადი პარამეტრები

ანტიბიოტიკი ფარავს ანაერობებს/ მანეკროზებელ ენტეროკოლიტს

პირველადი პარამეტრები

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

პირველადი პარამეტრები

ანტივირუსული თერაპია

პირველადი პარამეტრები

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

პირველადი პარამეტრები

ანტიბიოტიკები ფარავს გრამ უარყოფით ბაქტერიას

პირველადი პარამეტრები

მეორეული ვარიანტები

პირველადი პარამეტრები

ანტიბიოტიკი ტოქსიკური შოკის დროს

პირველადი პარამეტრები

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

პირველადი პარამეტრები

ანტივირუსული თერაპია

პირველადი პარამეტრები