მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

რესპირატორული და კანის ფორმის შემთხვევების ახლო კონტაქტები

Back
1-ლი რიგის – 

პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკები

ახლო კონტაქტებს უნდა ჰქონდეთ აღებული ნაცხი ცხვირიდან, ყელიდან და კანის ნებისმიერი დაზიანებისგან. მათ უნდა მიიღონ პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკები და ყურადღებით დააკვირდნენ დაავადების ნიშნებს ან სიმპტომებს. თუ მკურნალობის წინა კულტურები დადებითია, ისინი უნდა განმეორდეს მკურნალობის კურსის დასრულების შემდეგ და მუდმივი დადებითი კულტურები ხელახლა უნდა დამუშავდეს შემდგომი 10 დღის განმავლობაში.

აშშ-ის გაიდლაინები, რომლებიც ეფუძნება კლინიკურ კვლევებს, რეკომენდაციას უწევს პერორალურ ერითრომიცინს ან ინტრამუსკულარულ ბენზათინ ბენზილპენიცილინს დიფტერიის ქიმიოპროფილაქტიკისთვის.[2][26]

გაერთიანებული სამეფოს გაიდლაინები მხარს უჭერს პერორალური აზითრომიცინის ან კლარითრომიცინის გამოყენებას, რომლებიც უფრო ტოლერანტულია პაციენტებისთვის, უფრო მარტივი გამოსაყენებელია და არ არის დაკავშირებული მკურნალობის წარუმატებლობის არცერთ შემთხვევასთან.[39]

ჯანდაცვისა და სოციალური დაცვის პერსონალი, რომელსაც ჰქონდა დაუცველი (მაგ., ნიღბის გარეშე), მჭიდრო, პირისპირ კონტაქტი ინფიცირებულ პაციენტთან ან მათ სეკრეტთან, უნდა იმართებოდეს როგორც მჭიდრო კონტაქტი, ცხვირის და ფარინგეალური ნაცხის აღებით და პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკებით. ახლო კონტაქტის მაგალითებია: პაციენტის ფიზიკური გამოკვლევის ჩატარება, კვება ან დაბანა; ბრონქოსკოპია; ინტუბაცია; ან ბრონქოდილატატორების შეყვანა. კანის დიფტერიის დაზიანებების ზემოქმედება შეიძლება მოიცავდეს დაუცველ კონტაქტს დაზიანებებთან ან მათ დრენირებას,როგორიცაა დაზიანებული სახვევების შეცვლისას,ან პოტენციურად ინფექციურ სეკრეტებთან მუშაობა რეკომენდირებული პერსონალური დამცავი აღჭურვილობის (PPE) ტარების გარეშე (მაგ. ხალათი და ხელთათმანები).[53]

პირველადი პარამეტრები

ერითრომიცინი: ბავშვები: 30-50 მგ/კგ/დღეში პერორალურად მიცემული 3-4 გაყოფილი დოზით 7-10 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 250 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში 7-10 დღის განმავლობაში

ან

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: <6 წლის ბავშვებში <30 კგ: 600,000 ერთეული კუნთებში ერთჯერადი დოზის სახით; >6 წლის ბავშვებში და ზრდასრულებში ≥30 კგ: 1.2 მილიონი ერთეული კუნთებში ერთჯერადად.

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვები: 10-20 მგ/კგ პერორალურად ერთხელ დღეში 5-7 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმ 500 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ 5-7 დღის განმავლობაში.

ან

კლარითრომიცინი: ბავშვები: 7,5 მგ/კგ პერორალურად ორჯერ დღეში 10 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში 10 დღის განმავლობაში

Back
პლიუს – 

დიფტერიის ანატოქსინით იმუნიზაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

თუ ახლო კონტაქტის დროს დიფტერიის იმუნიზაცია არ არის განახლებული, ადამიანმა უნდა მიიღოს ასაკის შესაბამისი ვაქცინა, რომელიც შეიცავს დიფტერიის ტოქსოიდს, როგორც გამაძლიერებელს, ან დააბრუნოს ისინი იმუნიზაციის პროგრამის გრაფიკზე.[2][26][30]

Back
განიხილე – 

სამსახურიდან გათავისუფლება (მაღალი რისკის მქონე პროფესიები)

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ჯანდაცვისა და სოციალური დაცვის მუშაკები და მაღალი რისკის მქონე სხვა პერსონალი (მაგ., ვინც მუშაობს არაიმუნიზებულ ბავშვებთან და რძის წარმოებაში ჩართული) სამსახურიდან უნდა გამოირიცხოს კულტურის შედეგების ცნობამდე; თუ კულტურები უარყოფითია ტოქსინების გამომწვევი C დიფტერიაზე, ისინი შეიძლება დაუბრუნდნენ მუშაობას ექსპოზიციის შემდგომი ანტიბიოტიკოთერაპიის დასრულებისას.[39][53]

მწვავე

რესპირატორული დიფტერია

Back
1-ლი რიგის – 

ჰოსპიტალიზაცია + მონიტორინგი + ინფექციების კონტროლის ღონისძიებები + დიფტერიის ანტიტოქსინი.

ნაზოფარინგულ დიფტერიაზე საეჭვო პაციენტები დროულად უნდა იყვნენ ჰოსპიტალიზებული და დაექვემდებარონ მონიტორინგს სუნთვის უკმარისობის ნიშნების გამოსავლენად.

ფარინგეალური შეშუპება, ფსევდომემბრანის წარმოქმნა და პალატალური კუნთების დამბლამ შეიძლება ხელი შეუწყოს სუნთქვის დარღვევას და, როგორც წესი, სიგნალი ხდება დისფაგიის ან დისფონიის განვითარების.

სასუნთქი გზების ობსტრუქციისა და ასპირაციის პრევენციისათვის შესაძლოა საჭირო გახდეს ინტუბაცია. კარდიოლოგიური მონიტორინგი ასევე მნიშვნელოვანია, რადგან მოიკარდიტი, გულის უკმარისობა და სხვავდასხვა ტიპის არითმია შეიძლება განვითარდეს დაავადების გვიან ეტაპზე.

წვეთოვანი და კონტაქტური იზოლაციის ღონისძიებების მკაცრად დაძვა უკიდურესად მნიშვნელოვანია.

დიფტერიის ანტიტოქსინის ერთჯერადი დოზა უნდა დაინიშნოს რაც შეიძლება მალე რესპირატორული დიფტერიის დიაგნოზის კლინიკურად ეჭვის შემდეგ. გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ კანის მგრძნობელობის ტესტირების პროტოკოლებს (და შემდგომ დესენსიბილიზაციას საჭიროებისამებრ), განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ცხოველებზე ალერგიის დადებითი ანამნეზი ან ცხენის იმუნოგლობულინის წინასწარი ზემოქმედება ანტიტოქსინის სრული დოზის მიღებამდე.​[47][49]​​​​ გაითვალისწინეთ ანტიჰისტამინური და კორტიკოსტეროიდების წინასწარი მკურნალობა და ყურადღებით დააკვირდით არასასურველ მოვლენებს, ანაფილაქსიის ჩათვლით.

აშშ-ში ანტიტოქსინი ხელმისაწვდომია მხოლოდ დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრებიდან, ხოლო დიდ ბრიტანეთში ის ხელმისაწვდომია დანიშნულ ცენტრებში გაერთიანებული სამეფოს ჯანმრთელობის უსაფრთხოების სააგენტოსთან განხილვის შემდეგ.[39][47]

პირველადი პარამეტრები

დიფტერიის ანტიტოქსინი (ცხენის): დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
პლიუს – 

ანტიბიოტიკთერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ყველა პაციენტს უნდა მიეცეს შესაბამისი ანტიბიოტიკები. ბაქტერიოლოგიური კვლევა უნდა ჩატარდეს, შეძლებისდაგვარად, ანტიბიოტიკებით მკურნალობის დაწყებამდე, მაგრამ ამისათვის არ უნდა დაგვიანდეს მკურნალობის დაწყება. ორალური თერაპია სასურველია, სადაც ეს შესაძლებელია, მაგრამ პარენტერალური თერაპია შეიძლება საჭირო გახდეს მძიმედ დაავადებულ პაციენტებში ან მათ, ვისაც არ შეუძლია გადაყლაპვა.

აშშ-ის სახელმძღვანელო რეკომენდაციას იძლევა პერორალური ერითრომიცინის ან პარენტერალური პენიცილინის (მაგ., ინტრამუსკულარული პროკაინის ბენზილპენიცილინი), ხოლო დიდი ბრიტანეთი და სხვა საერთაშორისო გაიდლაინები ასევე შეიცავს დებულებას აზითრომიცინისა და კლარითრომიცინის გამოყენების შესახებ.[2][26][39][51][52]

მკურნალობს საწყისი კურსის დასრულების შემდეგ უნდა ჩატარდეს განმეორებითი ბაქტერიოლოგიური კვლევა გამომწვევის ერადიკაციაში დასარწმუნებლად. მკუირნალობის დასრულების შემდეგ, 24 საათიანი ინტერვალით აღებული ორი უარყოფით კულტურა ადასტურებს გამომწვევის ერადიკაციას. ეპიდემიის პირობებში, სადაც განმეორებითი მიკრობიოლოგიური ტესტირება შეუძლებელია, პაციენტები ხშირად განიხილება არაინფექციურად ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 48 საათის შემდეგ.[51]

აქ მოცემულია შესაფერისი რეჟიმის მაგალითები; თუმცა, დამატებითი ინფორმაციისთვის გაეცანით ადგილობრივ გაიდლაინებს.

მკურნალობის კურსი: 14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: ბავშვები: 50 მგ/კგ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1.2 გ/დღე; ზრდასრულები: 1.2 გ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ

ან

ერითრომიცინი: ბავშვები: 30-50 მგ/კგ/დღეში პერორალურად მიცემული 3-4 ჯერ დაყოფილი დოზით, მაქსიმუმ 2000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვები: 10-20 მგ/კგ პერორალურად დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 500 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

კლარითრომიცინი: ბავშვები: 7.5 მგ/კგ პერორალურად, ორჯერ დღეში, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად, ორჯერ დღეში

Back
პლიუს – 

სასუნთქი გზების დაცვა ± ვენტილაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

სასუნთქი გზების დაცვა წარმოადგენს აბსოლიტურ პრიორიტეტს იმ პაციენტებში, რომელთა სასუნთქი გზები რისკის ქვეშაა. ნიშნები და სიმპტომები, რომლებიც მიუთითებენ სასუნთქი გზების მხრივ ჩარევის საჭიროებას მოიცავს: გაძლიერებულ ნერწყვდენას, სუნთქვის გაძნელებას ხორხის შეშუპების ან ფსევდომემბრანული ნადების წარმოქმნის გამო, აგრეთვე დისფონია ან დისფაგია (რაც მიანიშნებს ნევროლოგიური გართულებების გამო განვითარებულ რბილი სასის პარეზზე).

ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია შეიძლება საჭირო გახდეს სასუნთქი გზების გამავლობის უზრუნველყოფისათვის და კარდიორესპირატორული არესტის პრევენციისათვის.[24]

Back
პლიუს – 

დიფტერიის ანატოქსინით იმუნიზაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დიფტერიის დაავადება ყოველთვის არ ანიჭებს იმუნიტეტს, ამიტომ გამოჯანმრთელების პერიოდში პაციენტმა ასევე უნდა მიიღოს ასაკის შესაბამისი დიფტერიის ტოქსოიდის შემცველი ვაქცინა.[2][26][30]​​

დიფთერიის კანის ფორმა

Back
1-ლი რიგის – 

მონიტორინგი + საიზოლაციო ღონისძიებები

მიუხედავად იმისა, რომ ხანდახან აღირიცხება მძიმე დაავადება, კანის დიფტერიის მქონე პაციენტებს ჩვეულებრივ აქვთ მსუბუქი დაავადება და მათი მკურნალობა შესაძლებელია ამბულატორიულ საფუძველზე. სახლის იზოლაცია და კონტაქტური სიფრთხილის ზომები უნდა იქნას დაცული მანამ, სანამ მკურნალობა დასრულდება და დაზიანებების ნაცხიდან კულტურები უარყოფითი იქნება.

Back
პლიუს – 

ანტიბიოტიკთერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ანტიბიოტიკების ვარიანტები იგივეა რესპირატორული და კანის დიფტერიის დროს.

ბაქტერიოლოგიური კვლევა უნდა ჩატარდეს, შეძლებისდაგვარად, ანტიბიოტიკებით მკურნალობის დაწყებამდე, მაგრამ ამისათვის არ უნდა დაგვიანდეს მკურნალობის დაწყება. ორალური თერაპია სასურველია, სადაც ეს შესაძლებელია, მაგრამ პარენტერალური თერაპია შეიძლება საჭირო გახდეს მძიმედ დაავადებულ პაციენტებში ან მათ, ვისაც არ შეუძლია გადაყლაპვა.

აშშ-ის სახელმძღვანელო რეკომენდაციას იძლევა პერორალური ერითრომიცინის ან პარენტერალური პენიცილინის (მაგ., ინტრამუსკულარული პროკაინის ბენზილპენიცილინი), ხოლო დიდი ბრიტანეთი და სხვა საერთაშორისო გაიდლაინები ასევე შეიცავს დებულებას აზითრომიცინისა და კლარითრომიცინის გამოყენების შესახებ.[2][26][39][51]​​[52]

მკურნალობს საწყისი კურსის დასრულების შემდეგ უნდა ჩატარდეს განმეორებითი ბაქტერიოლოგიური კვლევა გამომწვევის ერადიკაციაში დასარწმუნებლად. მკუირნალობის დასრულების შემდეგ, 24 საათიანი ინტერვალით აღებული ორი უარყოფით კულტურა ადასტურებს გამომწვევის ერადიკაციას. ეპიდემიის პირობებში, სადაც განმეორებითი მიკრობიოლოგიური ტესტირება შეუძლებელია, პაციენტები ხშირად განიხილება არაინფექციურად ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 48 საათის შემდეგ.[51]

აქ მოცემულია შესაფერისი რეჟიმის მაგალითები; თუმცა, დამატებითი ინფორმაციისთვის გაეცანით ადგილობრივ გაიდლაინებს.

მკურნალობის კურსი: 14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: ბავშვები: 50 მგ/კგ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1.2 გ/დღე; ზრდასრულები: 1.2 გ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ

ან

ერითრომიცინი: ბავშვები: 30-50 მგ/კგ/დღეში პერორალურად მიცემული 3-4 ჯერ დაყოფილი დოზით, მაქსიმუმ 2000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვები: 10-20 მგ/კგ პერორალურად დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 500 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

კლარითრომიცინი: ბავშვები: 7.5 მგ/კგ პერორალურად, ორჯერ დღეში, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად, ორჯერ დღეში

Back
განიხილე – 

დიფტერიის ანტიტოქსინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ანტიტოქსინს, ალბათ, არ აქვს მნიშვნელობა კანის დიფტერიის ლოკალური გამოვლინებისთვის, მაგრამ ის მაინც შეიძლება ჩაითვალოს, რადგან კანის დიფტერიის ტოქსიკური სისტემური შედეგები შეიძლება მოხდეს, თუმცა იშვიათად.​[5] არ ჩატარებულა კლინიკური კვლევები ანტიტოქსინის გამოყენების შესაფასებლად კანის დიფტერიის დროს.

პირველადი პარამეტრები

დიფტერიის ანტიტოქსინი (ცხენის): დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
პლიუს – 

დიფტერიის ანატოქსინით იმუნიზაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დიფტერიის დაავადება ყოველთვის არ ანიჭებს იმუნიტეტს, ამიტომ გამოჯანმრთელების პერიოდში პაციენტმა ასევე უნდა მიიღოს ასაკის შესაბამისი დიფტერიის ტოქსოიდის შემცველი ვაქცინა.[2][26][30]​​

უსიმპტომო მტარებლები

Back
1-ლი რიგის – 

იზოლაციის ღონისძიებები + ანტიბიოტიკოთერაპია

მჭიდრო კონტაქტები დადებით ნაცხის კულტურებთან, მაგრამ არ აჩვენებს დაავადების ნიშნებს ან სიმპტომებს, განისაზღვრება, როგორც ასიმპტომური მატარებლები.

რესპირატორული იზოლაციის ღნისძიებები (ნიღაბი და სტანდარტული ღონისძიებები, როგორიც არის ხელის დაბანა) აუცილებელი იმ შემთხვევაში, თუ აღინიშნება რესპირატორული ტრაქტის კოლონიზაცია. კანის ფორმის დიფტერიის უსიმპტომო მატაებლებთან გამოყენებული უნდა იყოს კონტაქტური იზოლაციის ღონისძიებები (ხელთათმანი და ხალათი).

ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა ჩატარდეს და ნაცხი უნდა განმეორდეს თერაპიის დასრულების შემდეგ.

იზოლაციის ღონისძიებები უნდა გაგრძელდეს მანამ, სანამ ანტიბიოტიკოთერაპიის შემდეგ, 24 საათიანი ინტერვალით აღებული ორი კულტურა უარყოფითი არ იქნება.[2][26]​ ეპიდემიის პირობებში, სადაც მიკრობიოლოგიური საშუალებები არასაკმარისია იმისათვის, რომ დაუშვას ნიმუშის განმეორებითი დამუშავება კულტურისთვის, პაციენტები ხშირად განიხილება, როგორც საკმარისად არაინფექციური, რათა გააუქმოს იზოლაცია და ინფექციის კონტროლის ზომები ანტიბიოტიკოთერაპიიდან 48 საათის შემდეგ.[51]

ასიმპტომური მატარებლების ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ვარიანტები იგივეა, რაც გამოიყენება მწვავე დაავადების დროს.[2][26][39]

მკურნალობის შემდგომი კულტურის დადებითი შედეგები იძლევა ანტიბიოტიკოთერაპიის განმეორებით კურსს.[2][26]

პირველადი პარამეტრები

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: ბავშვები: 50 მგ/კგ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 1.2 გ/დღე; ზრდასრულები: 1.2 გ კუნთშიდა ინექცია, ყოველ 24 საათში ერთხელ

ან

ერითრომიცინი: ბავშვები: 30-50 მგ/კგ/დღეში პერორალურად მიცემული 3-4 ჯერ დაყოფილი დოზით, მაქსიმუმ 2000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში

ან

აზიტრომიცინი: ბავშვები: 10-20 მგ/კგ პერორალურად დღეში ერთხელ, მაქსიმუმ 500 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

კლარითრომიცინი: ბავშვები: 7.5 მგ/კგ პერორალურად, ორჯერ დღეში, მაქსიმუმ 1000 მგ/დღეში; მოზრდილები: 500 მგ პერორალურად, ორჯერ დღეში

Back
პლიუს – 

დიფტერიის ანატოქსინით იმუნიზაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მატარებლებმა უნდა მიიღონ ასაკის შესაბამისი ვაქცინა, რომელიც შეიცავს დიფტერიის ტოქსოიდს გამაძლიერებლის სახით.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას