მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

კანლორწოვანის წყლულები

Back
1-ლი რიგის – 

ტრიამცინოლონის ტოპიკური პასტა

მსუბუქ სიმპტომების სამკურნალოდ ტოპიკურად სტეროიდები (მაგ: ტრიამცინოლონის პერორალური პასტა) საჭიროებისამებრ, როგორც წესი საკმარისია.[19]

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი და მიმართულება, მიუხედავად ნაკლებად მძიმე სიმპტომებისა.

პირველადი პარამეტრები

ადგილობრივი ტრიამცინოლონი: (0.1%) დავადოთ დაზიანებულ ადგილებზე სამჯერ დღეში

მეტი
Back
მე-2 რიგის – 

კოლხიცინი ან პერორალური კორტიკოსტეროიდები ან იმუნოსუპრესიული მკურნლობა

ადგილობრივი საშუალებების მიმართ რეზისტენტული დაზიანებებისთვის შესაძლოა საჭირო გახდეს სისტემური მკურნალობა კოლხიცინით ან პერორალური კორტიკოსტეროიდებით ან სხვა იმუნოსუპრესანტებით (მაგ: აზათიოპრინი, ჰიდროქსიქლოროქინი, თალიდომიდი).

პლაცებო-კონტროლირებადი კლნიკიკური კვლევების შემდგომი ანალიზი ადასტურებს, რომ კოლხიცინის გამოყენება არ ამცირებს იმუნოსუპრესიული მედიკამენტების საჭიროებას.[24]

ბეჰჩეტის სინდრომის მქონე პაციენტთა 12-კვირიან მე-3 ფაზაში ჩატარებული გამოკვლევით, აპრემილასტმა მნიშვნელოვნად გააუმჯობესა დაავადებებთან დაკავშირებული ცხოვრების ხარისხი და შეამცირა პირის ღრუს წყლულების რაოდენობა პლაცებოსთან შედარებით.[25] აპრემილასთან დაკავშირებული გვერდითი ეფექტებია ფაღარათი, გულისრევა და თავის ტკივილი.[25]

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა პაციენტში უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი, მიუხედავად იმისა, არის თუ არა ნაკლებად მძიმე გამოვლინებები.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ 1-2 წელიწადია აქტიური დაავადებისთვის. შესაძლოა გამოვიყენოთ კორტიკოსტეროიდები და კოლხიცინი საჭიროებისამებრ. აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

პირველადი პარამეტრები

კოლხიცინი: 0.6 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ ან სამჯერ

ან

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

ან

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

ან

ჰიდროქსიქლოროქინი: 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

ან

თალიდომიდი: 50-200 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

აპრემილასტი: 30 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ

მეტი
Back
მე-3 რიგის – 

სიმსივნის ნეკროზის ალფა ფაქტორის ინჰიბიტორი

მონოთერაპია ინფლიქსიმაბით, ადალიმუმაბით ან ეტანერსეპტით შესაძლოა დაგვეხმაროს ბეჰჩეტის მსუბუქი სინდრომის დროს, რომელიც რეზისტენტულია კორტიკოსტეროიდების და პერორალური იმუნოსუპრესანტების მიმართ, მაგრამ ამ პრეპარატების პოტენციური ტოქსიურობა უნდა შეფასდეს ინდივიდუალური პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობის მიხედვით.

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი და მიმართულება, მიუხედავად ნაკლებად მძიმე სიმპტომებისა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ 1-2 წელიწადია აქტიური დაავადებისთვის.

პირველადი პარამეტრები

ინფლიქსიმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ადალიმუმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ეტანერცეპტი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

თვალის დაზიანება

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + აზათიოპრინი

სიმძმე ფასდება ოფთალმოლოგი მიერ და მკურნალობა უნდა ჩატარდეს ოფთალმოლოგთან მჭიდრო თანამშრომლობის ფონზე[19]

აზათიოპრინი პლუს კორტიკოსტეროიდი ყველაზე ხშირად გამოყენებადი მედიკამენტოზური რეჟიმია. უკანა უვეიტის შემთხვევაში, კორტიკოსტეროიდები არასოდეს უნდა გამოვიყენოთ ცალკე, არამედ ყოველთვის უნდა მივცეთ სისტემურ იმუნოსუპრესანტებთან ერთად.[19]

უმრავლეს შემთხვევებში, კორტიკოსტეროიდები ნელ-ნელა უნდა ამოვიღოთ აქტიური დაავადების კონტროლზე აყვანის შემდეგ მაშინ, როცა იმუნოსუპრესანტები როგორც წესი გრძელდება სულ ცოტა 1 ან 2 წლის მანძილზე მაინც.

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი და მიმართულება, მიუხედავად ნაკლებად მძიმე სიმპტომებისა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ 1-2 წელიწადია აქტიური დაავადებისთვის. აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

და

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + იმუნოსუპრესული თერაპია

ოფთალმოლოგის შეფასებით, თუ თვალისმიერი გამოვლინებები მძიმეა, ან არ ემორჩილება აზათიოპრინი + კორტიკოსტეროიდებით თერაპიას, შესაძლოა რეჟიმს დაემატოს ციკლოსპორინი ან TNF-ალფა ინჰიბიტორი (მაგ: ინფლექსიმაბი ან ადალიმუმაბი).[26] ციკლოსპორინის უპირატესობა აზათოპრინთან შედარებით არის მისი სწრაფი მოქმედება (3 თვე 6 თვის ნაცვლად). მკურნალობა საჭროებს მჭიდრო თანამშრომლობას ოფთალმოლოგთან.[19]

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი და მიმართულება, მიუხედავად ნაკლებად მძიმე სიმპტომებისა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ 1-2 წელიწადია აქტიური დაავადებისთვის. აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

--და--

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

--და--

ინფლიქსიმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

იყოს

ადალიმუმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

იყოს

ციკლოსპორინი: 2.5 მგ - 5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

მეტი

კუჭნაწლავის დაზიანება

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + იმუნოსუპრესული თერაპია

კორტიკოსტეროიდები და აზათიოპრინი გამოიყენება ცალე ან კომბინაციაში სიმსივნის მანეკროზებელ ფაქტორ ალფა ინჰიბიტორთან. იფლიქსიმაბი უპირატესია სხვა TNF-ალფა ინჰიბიტორებთან შედარებით, რადგანაც ადალიმუმაბის შესახებ ადგილი აქვს მონაცემების სიმწირეს, ადა ჯერჯერობით არც ეტანერსეპტის ეფექტურობაა დამტკიცებული.

ყველაზე მძიმე გამოვლინებებმა უნდა განსაზღვროს მკურნალობის არჩევანი და მიმართულება, მიუხედავად ნაკლებად მძიმე სიმპტომებისა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ 2-5 წელიწადია აქტიური დაავადების შემთხვევაში. თუმცა, შესაძლოა მთელი ცხოვრების მანძილზეც გახდეს საჭირო. აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

და

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

ან

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

და

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

მეტი

და

ინფლიქსიმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ცნს-ის დაზიანება

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + იმუნოსუპრესული თერაპია

მწვავე პარენქიმული დაავადების მკურნალობა ხდება მაღალი დოზით კორტიკოსტეროიდებით, რომლებსაც თანდათანობით ვიღებთ და ვაძლევთ იმუნოსუპრესანტებთან (მაგ., აზათიოპრინი ან ციკლოფოსფამიდი) კომბინაციაში. აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

TNF- ალფა ინჰიბიტორი (მაგ., ინფლიქსიმაბი) არის ალტერნატიული ან დამატებითი პირველი რიგის აგენტი მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში, დაავადების დროს, რომელიც რეფრაქტორულია სტანდარტული მკურნალობის მიუხედავად, ან ქრონიკული პროგრესირებადი პარენქიმული დაავადების დროს.[19] ეს რეკომენდაცია ეფუძნება არაკონტროლირებადი გამოკვლევების შედეგებს, რომლებიც გთავაზობენ სარგებელს TNF- ალფა ინჰიბიტორით მკურნალობისგან; როგორც სხვა იმუნოსუპრესანტებთან ერთად, ისე მონოთერაპიის სახით, სტანდარტული აგენტებით წარუმატებელი მკურნალობის შემდეგ.[27][28][29]

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

--და--

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

იყოს

ციკლოფოსფამიდი: 2.5 მგ/კგ/დღე პერორალურად; ან 1000 მგ/კვ.მ სხეულის ზედაპირზე ინტრავენურად თვეში ერთხელ.

მეტი

--და--

ინფლიქსიმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ინფლიქსიმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + აზათიოპრინი

ვენური თრომბოზის გართულებული მიმდინარეობის მკურნალობა, როგორციაა მაგალითად, ბეჰჩეტის სინდრომის დროს თავის ტვინის მწვავე ვენური თრომბოზი, არის მაღალი დოზით კორტიკოსტეროიდები სწრაფი რემისიის მისაღწევად. სხვა იმუნოსუპრესანტი, როგორიცაა აზათოპრინი, შესაძლოა დავამატოთ საჭიროების შემთხვევაში.[19] აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

ან

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

და

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

Back
განიხილე – 

ანტიკოაგულაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ანტიკოაგულანტების გამოყენება ასევე შესაძლებელია ზოგიერთ პაციენტში, იმ პირობით, რომ ზოგადად სისხლდენის რისკი დაბალია და გამორიცხულია ფილტვის არტერიის ანევრიზმების თანაარსებობა. თუმცა, ანტიკოაგულაცია არ არის სტანდარტული მკურნალობის ნაწილი. ანტიკოაგულაციის რეჟიმის შესარჩევად გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან.

დიდი სისხლძარღვების დაზიანება

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + იმუნოსუპრესული თერაპია

ბეჰჩეტის სინდრომის დროს ვენური თრომბოზის განვითარების პრევენცია ხდება სისტემური ანთების კონტროლით კორტიკოსტეროიდების და იმუნოსუპრესანტების კომბინაციით, როგორიცაა აზათიოპრინი, ციკლოფოსფამიდი ან ციკლოსპორინი.[19] ციკლოფოსფამიდი შეიძლება შევინახოთ დიდი ვენების (როგორიცაა ღრუ ვენა) გავრცელებული თრომბოზის მქონე პაციენტებში, პოტენციური გვერდითი ეფექტების გამო[19] აზათოპრინის მაქსიმალური ეფექტის მიღწევას შესაძლოა დასჭირდეს 6 თვე.

TNF- ალფა ინჰიბიტორები კორტიკოსტეროიდებთან ერთად შეიძლება გამოვიყენოთ რეფრაქტორული ვენური თრომბოზის მქონე პაციენტებისთვის.[19] ბეჰჩეტის- ის სინდრომთან ასოცირებული ვენური თრომბოზის მქონე 70 პაციენტის ერთმა რეტროსპექტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ადელიმუმაბზე დაფუძნებული მკურნალობა უფრო ეფექტური იყო, ვიდრე აზათიოპრინი, ციკლოსპორინი, ციკლოფოსფამიდი და მეთოტრექსატი, ვენური თრომბოზის სწრაფი ალაგების მიზნით.[31]

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 1 მგ/კგ/დღე პეორალურად

--და--

აზათიოპრინი: 2.5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

იყოს

ციკლოფოსფამიდი: 2.5 მგ/კგ/დღე პერორალურად; ან 1000 მგ/კვ.მ სხეულის ზედაპირზე ინტრავენურად თვეში ერთხელ.

მეტი

იყოს

ციკლოსპორინი: 2.5 მგ - 5 მგ/კგ/დღეში პერორალურად

იყოს

ადალიმუმაბი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
განიხილე – 

ანტიკოაგულაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ანტიკოაგულანტების გამოყენება ასევე შესაძლებელია ზოგიერთ პაციენტში, იმ პირობით, რომ ზოგადად სისხლდენის რისკი დაბალია და გამორიცხულია ფილტვის არტერიის ანევრიზმების თანაარსებობა. თუმცა, ანტიკოაგულაცია არ არის სტანდარტული მკურნალობის ნაწილი. ანტიკოაგულაციის რეჟიმის შესარჩევად გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან.

Back
1-ლი რიგის – 

კორტიკოსტეროიდებით და იმუნოსუპრესანტებით მკურნალობა

ფილტვის არტერიის ანევრიზმას და თრომბოზს მკურნალობენ ციკლოფოსფამიდით და კორტიკოსტეროიდების მაღლი დოზით.[19]

პერიფერიულ არტერიულ ანევრიზმებს მკურნალობენ კორტიკოსტეროიდებითა და ციკლოფოსფამიდით. თუმცა, მცირე არტერიების ანევრიზმებს შესაძლოა წარმატებით ვუმკურნალოთ მხოლოდ მედიკამენტოზური მკურნალობით.[19]

პირველადი პარამეტრები

მეთილპრედნიზოლონი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

და

პრენდიზოლონი: 1 მგ / კგ / დღეში პერორალურად (მეთილპრედნიზოლონის შემდეგ)

და

ციკლოფოსფამიდი: 1000 მგ/კვ.მ სხეულის ფართობზე ინტრავენურად თვეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ემბოლიზაცია, სტენტირება ან ოპერაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ფილტვის არტერიული ანევრიზმის ემბოლიზაცია შეიძლება იყოს საჭირო, თუ ძირითადი სისხლდენის მაღალი რისკი არსებობს. ღია ოპერაცია უნდა ჩატარდეს მხოლოდ სიცოცხლისთვის საშიშ სიტუაციებში.[19]

პერიფერიული არტერიული ანევრიზმის მქონე პაციენტების უმრავლესობაში აუცილებელია ოპერაცია ან სტენტირება მედიკამენტოზურ მკურნალობასთან ერთად.[19]

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას