ანამნეზი და გასინჯვა

ძირითადი დიაგნოსტიკური ფაქტორები

ხშირი

მუცლის ტკივილი

სტანდარტულ კლინიკურ სურათს წარმოადგენს დისპეპსია, ქრონიკული ან განმეორებითი მუცლის ტკივილი ან დისკომფორტის შეგრძნება მუცლის ზედა არეში.[44]

ეს სიმპტომები ხშირად დაკავშირებულია საკვების მიღებასთან, ასევე ხშირად ვითარდება ღამით.

თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მქონე პაციენტებში ტკივილი შეიძლება იყოს ძლიერი და გავრცელდეს ზურგისკენ, წყლულის უკან პანკრეასში შეღწევის შედეგად.

იშვიათი

"თითით ჩვენების ნიშანი"

პაციენტი ტკივილის ადგილს ერთი თითით მიუთითებს.

სხვა დიაგნოსტიკური ფაქტორები

ხშირი

ეპიგასტრული მგრძნობელობა

შეიძლება მუცლის პალპაციის დროს გამოვლინდეს.

იშვიათი

გულისრევა ან ღებინება

გულისრევის შეგრძნება მსუბუქდება საკვების მიღებით.

ღებინება ჭამის შემდეგ ვითრდება.

შეიძლება პილოროსტენოზზე მიუთითებდეს.

სწრაფი დანაყრების შეგრძნება

შეიძლება პილოროსტენოზზე მიუთითებდეს.

წონის კლება ან ანორექსიას

პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს წონის კლება ან ანორექსია.

დიარეა

შეიძლება ზოლინგერ-ელისონის სინდრომზე მიუთითებდეს.

ანემიის სიმპტომები

კუჭის და თორმეტგოჯას წყლულმა შეიძლება გამოიწვიოს რკინადეფიციტური ანემია. სიმპტომები ზოგადად მოიცავს დაღლილობას, პიკაციზმს (პათოლოგიური მიდრეკილება არაკვებითი სუბსტანციების მიმართ, როგორიცაა ჭუჭყი, ყინული, საღებავი ან თიხა) და ფრჩხილების ფორმის ცვლილებას.

გასტროინტესტინური სისხლდენა

სისხლდენა შეიძლება იყოს ფარული (განავლის დადებითი ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე) ან გამოხატული (ჰემატემეზისი და/ან მელენა). იგი პეპტიკური წყლულის გართულებას წარმოადგენს.

ჰიპოტენზიური ან სეპტიკური შოკი

გასტროინტესტინური სისხლდენის ან პერფორაციის შედეგად.

ბუყბუყის ხმიანობა

იშვიათად, პილოროსტენოზის მქონე პაციენტებში შეიძლება ისმინებოდეს შხეფის ხმიანობა (გამოწვეული პილორული ხვრელის ობსტრუქციით).

რისკფაქტორები

ძლიერი

Helicobacter pylori-ით გამოწვეული ინფექცია

პეპტიკური წყლულის ეტიოლოგიაში გარკვეული როლი Helicobacter pylori-ის მიუძღვის. თუ გამოვრიცხავთ იმ პირებს, რომლებიც იღებდნენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებს (NSAIDs), თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მქონე პაციენტების დაახლოებით 90%-ს და კუჭის წყლულის მქონე პაციენტების 70%-ზე მეტს აქვს Helicobacter pylori-ით ინფექცია.[17][19]​​ ინფექცია ზრდის პეპტიური წყლულისგანვოითარების რისკს.[10]

სავარაუდო მექანიზმი მდგომარეობს გასტრინისა და მჟავის ჰიპერსეკრეციაში (თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული) და ლორწოვანი გარსის ლოკალურ დაზიანებაში (კუჭის წყლული).

ინფექციის ერადიკაცია ხელს უშლის როგორც პეპტიკური წყლულის, ასევე სისხლდენის ხელახლა განვითარებას.

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებას(NSAID)

წყლულის განვითარების სიხშირე NSAID-ის ქრონიკულ მომხმარებლებს შორის დაახლოებით 20%-ს შეადგენს, ხოლო იმ ადამიანებში, ვინც ამ პრეპარატებს არ მოიხმარს - 5%-ს.[20] სავარაუდოა, რომ დაბალი დოზის ასპირინის მიღება ასევე ზრდის წყლულის რისკს, თუმცა მაღალი ხარისხის კვლევების სიმცირის გამო ამის დადასტურება რთულია.

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენებით გამოწვეული წყლულების რისკი იზრდება ასაკის მატებასთან ერთად (60 წელზე მეტი), პეპტიური წყლულის ისტორია, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მაღალი დოზები და გამოყენების ხანგრძლივობა, Helicobacter pylori ინფექცია და კორტიკოსტეროიდების, სხვა ანტითრომბოზული საშუალებების და ბისფოსფონატების ერთდროული გამოყენება.[21][22][23][24][25]​​​​

ასას (NSAID) პრეპარატები უფრო ხშირად იწვევს კუჭის წყლულს, ვიდრე თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულს. წყლულის განვითარების მექანიზმი ლორწოვანი გარსის დაცვის დაზიანებაში მდგომარეობს, რასაც ძირითადად ციკლო-ოქსიგენაზა (COX)-1 უწყობს ხელს. სელექტიური COX-2 ინჰიბიტორები ნაკლებ სავარაუდოა, რომ პეპტიკური წყლულის განვითარებას უწყობდნენ ხელს.[26]

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (NSAIDs) მომხმარებელ პაციენტებში პეპტიკური წყლული უფრო ხშირია H pylori დადებით ვიდრე H pylori უარყოფით პაციენტებს შორის.[27]

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (NSAIDs) შეწყვეტა ( და H. pylori მკურნალობა მისი არსებობის შემთხვევაში) ამცირებს წყლულის ხელახალ განვითარებას. თუ NSAID-ების შეწყვეტა შეუძლებელია,ერთდროულად პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორის მიღება ამცირებს წყლულის ხელახალი განვითარების რისკს.

მოწევა

თამბაქოს მოწევა პეპტიკური წყლულის რისკფაქტორია. ერთ-ერთმა პოპულაციურმა კვლევამ აჩვენა რომ წყლულოვანი დაავადების პრევალენტობა ამჟამინდელ და ყოფილ მწეველებში (11.4% და 11.5%) თითქმის ორმაგია იმ პაციენტებთან შედარებით, რომელთაც არასოდეს მოუწევიათ(6.0%).[28] როგორც ჩანს, მექანიზმები მულტიფაქტორულია.[29]

ხანდაზმული ასაკი

პეპტიკური წყლულის სიხშირე და მასთან დაკავშირებული გართულებები ასაკთან ერთად იზრდება.

პეპტიკური წყლულის პერსონალური ანამნეზი

ძირითადად პერსისტენტული დაუდგენელი Helicobacter pylori ინფექციისას.

პეპტიკური წყლულის ოჯახური ანამნეზი

პეპტიკური წყლულის ოჯახური ანამნეზი პეპტიკური წყლულის რისკფაქტორია.[30][31] რისკი შესაძლოა არსებობდეს Helicobacter pylori დაბალი პრევალენტობის მქონე ოჯახებში.[32]

პაციენტი ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში

პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორის პროფილაქტიკური გამოყენება მიზანშეწონილია ინტენსიური თერაპიის განყოფილების პაციენტებისთვის, განსაკუთრებით მათთვის, ვისაც ესაჭიროება მექანიკური ვენტილაცია, განიხილება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის მაღალი რისკის ქვეშ ისეთი თანმხლები დაავადებებით, როგორიცაა ღვიძლის ქრონიკული დაავადება, ან აქვთ თანმხლები მდგომარეობები, როგორიცაა კოაგულოპათია, სეფსისი. ან თირკმლის მწვავე დაზიანება.​[33]​​[34]​ რისკი მცირდება პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესებით.

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას