მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

ყველა პაციენტის

1-ლი რიგის – სასუნთქი გზების, სუნთქვისა და სისხლის მიმოქცევის შეფასება

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
1-ლი რიგის – 

სასუნთქი გზების, სუნთქვისა და სისხლის მიმოქცევის შეფასება

ერთმანეთის პარალელურად შეფასება და მკურნალობა. ამ ეტაპზე შოკის ეტიოლოგია შესაძლოა არ იყოს ზუსტად დადგენილი. ძირითადი პირველი ნაბიჯებია სასუნთქი გზების განვლადობის უზრუნველყოფა (საჭიროებისამებრ, ინტუბაციის საშუალებით) და ჟანგბადის დამატებით მიწოდების ოპტიმიზაცია, ჩვეულებრივ, არტერიული სისხლის სატურაციის სამიზნე მაჩვენებლით- 94%-დან 98%-მდე.[34] სატურაციის უფრო მაღალი მაჩვენებლის მისაღწევად დამატებით ჟანგბადის რუტინული მიწოდება დაკავშირებულია კორონარული და ფილტვის არტერიების ვაზოკონსტრიქციასთან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს.[66][67] სეფსისით გამოწვეული ჰიპოქსემიური რესპირატორული უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის არაინვაზიურ ვენტილაციაზე მეტად რეკომენდებულია ნაზალურად მიწოდებული მაღალი ნაკადის ჟანგბადი.[2]

უწყვეტი მონიტორინგი აუცილებელია მკურნალობაზე პასუხის შემოწმებისა და მისი სწორად წარმართვისთვის. ეს მოიცავს კლინიკურ დაკვირვებას, არტერიული წნევის განმეორებით გაზომვას, სუნთქვის სიხშირის, ჟანგბადით გაჯერების, პულსის, ცნობიერების დონის უწყვეტ შეფასებასა და ეკგ მონიტორინგს. კრიტიკული თერაპიის პირობებში შოკის შეფასებისთვის დამხმარეა უწყვეტი კაპნოგრაფია.[36] გვერდითი ნაკადის ან პირდაპირი კაპნოგრაფია (ენდოტრაქეული ინტუბაციისას) შეიძლება სასარგებლო იყოს ფილტვის ვენტილაცია/პერფუზიის შეუსაბამობის/დისბალანსის შესაფასებლად.[36] ლაქტატის დონე უნდა შემცირდეს პაციენტის მდგომარეობის კლინიკური გაუმჯობესებისას.[2] მკურნალობა დამოკიდებულია ამ ცვალებადი მონაცემების უწყვეტ მონიტორინგზე და თერაპია კორეგირდება მათი მკურნალობაზე პასუხის შესაბამისად.

პლიუს – ფონური მიზეზის მკურნალობა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
პლიუს – 

ფონური მიზეზის მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

რაც შეიძლება სწრაფად, საჭიროა შოკის ფონური მიზეზის დადგენა. სწორედ ის მიუთითებს მკურნალობის ყველაზე კრიტიკულ პრიორიტეტებზე.

მიოკარდიუმის მასიური ინფარქტის შემდეგ განვითარებული კარდიოგენური შოკის დროს კორონარული არტერიების ურგენტული რევასკულარიზაცია პერკუტანული კორონარული ჩარევით, თრომბოლიზურების პირდაპირი კორონარული ინფუზიით ან კარდიოვასკულარული ქირურგია, ამცირებს სიკვდილობას.[54][82]

რითმის მძიმე დარღვევები ურგენტულად უნდა კორეგირდეს პაციენტებში, რომელთაც აქვთ გულის მწვავე უკმარისობა და არასტაბილური მდგომარეობები, სამედიცინო თერაპიის, ელექტროკარდიოვერსიის ან დროებითი პეისინგის გამოყენებით.[3]

გულის ტამპონადა საჭიროებს დრენირებას: ეკგ მონიტორინგით ჩატარებულ პერიკარდიოცენტეზს შეიძლება ჰქონდეს ეფექტი თუნდაც მცირე რაოდენობის, როგორიცაა 30 მლ-ის დრენირებისას, მაგრამ შესაძლოა წარუმატებელი იყოს შედედებული სისხლის არსებობისას. შესაძლოა საჭირო გახდეს პერიკარდიული დრენირება ან პერიკარდიული ქირურგიული ფენესტრაცია.

ფილტვის ემბოლიის დროს შოკი ყველაზე ფართოდ მიღებული ჩვენებაა თრომბოლიზისთვის.[108][109] გადაუდებელი ემბოლექტომია ალტერნატივაა, განსაკუთრებით მაშინ, თუ თრომბოლიზისი უკუნაჩვენებია ან დამატებითი ვარიანტია წარუმატებელი თრომბოლიზისის დროს.

ანაფილაქსიური შოკის დროს რეკომედებულია ინტრამუსკულარული ადრენალინი (ეპინეფრინი), როგორც უმნიშვნელოვანესი მკურნალობა ყველა ძირითადი გაიდლაინით.[61][62][63]

სეპტიკური შოკის ადრეული ამოცნობა და მკურნალობა უმნიშვნელოვანესია გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის. არსებული საუკეთესო პრაქტიკა სეფსისის მკურნალობის მონაცემებს ეფუძნება.[2][88][89][90] სეფსისის დაძლევის კამპანიის (The Surviving Sepsis Campaign) მკურნალობის გაიდლაინები კვლავ ყველაზე ფართოდ აღიარებული სტანდარტებია.[2] SSC გაიდლაინებით რეკომენდებულია სისხლის კულტივირებისთვის ნიმუშის აღება ანტიბიოტიკოთერაპიამდე; ანტიმიკრობული საშუალებების დაუყოვნებლივ შეყვანა, საუკეთესო შემთხვევაში, ამოცნობიდან 1 საათის განმავლობაში (მოზრდილებში შესაძლო სეპტიკური შოკით ან სეფსისის მაღალი ალბათობით); ემპირიული ანტიმიკრობული საშუალებების (MRSA-ით გადაფარვით) გამოყენება პაციენტებში, სეფსისით ან სეპტიკური შოკით, MRSA-ს მაღალი რისკით; ჰიპოტენზიისთვის 30 მლ/კგ კრისტალოიდის შეყვანა რეანიმაციული ღონისძიებებიდან პირველი 3 საათის განმავლობაში; სისხლის ლაქტატის სერიული გაზომვა; MAP-ის სამიზნე მაჩვენებელი ≥65 მმ.ვწყ.სვ.-ზე სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ვაზოპრესორებს. მოზრდილებში, სეფსისის ან სეპტიკური შოკის საწყისი დიაგნოზით, ინფექციის წყაროს ადეკვატური კონტროლით, როცა თერაპიის ოპტიმალური ხანგრძლივობა გაურკვეველია, ანტიმიკრობული პრეპარატების შეწყვეტის თაობაზე გადაწყვეტილების მისაღებად, კლინიკურ შეფასებასთან ერთად რეკომენდებულია პროკალციტონინის გამოყენება.[2] SSC რეკომენდაციას უწევს ინტრავენურ კორტიკოსტეროიდებს სეპტიკური შოკის მქონე მოზრდილებში, რომელთაც უწყვეტად ესაჭიროებათ ვაზოპრესორებით თერაპია.[2]

ტრავმით განპირობებული ჰემორაგიული შოკი საჭიროებს გუნდურ მიდგომას, ყურადღებას რაც შეიძლება მალე, სისხლდენის მიზეზის დადგენისა და კონტროლისთვის. ტრავმით გამო მასიური ჰემორაგია ხშირად დაკავშირებულია ფიბრინოლიზთან, რომელიც შემდგომში კოლტის შედედების დათრგუნვით ამწვავებს ჰემორაგიას. ტრავმული შოკის მქონე პაციენტებში სტაბილური მდგომარეობისთვის, სითხის და სისხლის გადასხმასთან ერთად, შეიძლება სასარგებლო ეფექტი ჰქონდეს ანტიფიბრინოლიზურ პრეპარატებს.[91] ჰემორაგიული შოკის დროს სითხეების ზედმეტად აგრესიულმა ინფუზიამ შესაძლოა გაზარდოს სისხლდენის სიხშირე: განსაკუთრბით მაშინ, როცა არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონე >40 მმ ვწყ.სვ.[77]

დაჭიმული პნევმოთორაქსის დროს საჭიროა ურგენტული დეკომპრესია თორაკოცენტეზით.

დაძაბულობის პნევმოთორაქსის ნემსით დეკომრესიის ანიმაციური ჩვენება
დაძაბულობის პნევმოთორაქსის ნემსით დეკომრესიის ანიმაციური ჩვენება

როგორ მოვახდინოთ დაჭიმული პნევმოთორაქსის დეკომპრესია. გვიჩვენებს მოზრდილი ადამიანის მეოთხე ნეკნთაშუა სივრცეში მსხვილი კალიბრის ინტრავენური კანულის შეყვანას.

განიხილე – ვაზოაქტიური აგენტები

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
განიხილე – 

ვაზოაქტიური აგენტები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მოკლევადიანი ინტრავნური ინფუზია ვაზოაქტიური პრეპარატის (ვაზოპრესორი და/ან ინოტროპული საშუალება ) უნდა განიხილებოდეს ჰიპოტენზიის მქონე პაციენტებში (სისტოლური არტერიული წნევა <90 მმ ვწყ სვ ) და/ან ჰიპოპერფუზიის ნიშნები ან სიმპტომებით, მიუხედავად ადეკვატური შევსების სტატუსისა.[4]

პაციენტებს, რომლებსაც ესაჭიროებათ ვაზოაქტიური პრეპარატები (ვაზოპრესორები/ინოტროპები) საჭიროებენ მუდმივ მონიტორინგს კრიტიკული თერაპიის პირობებში. ვაზოაქტიურმა პრეპარატებმა შეიძლება გამოიწვიოს ტაქიკარდია ,არითმიები და მიოკარდიუმის იშემია.[4] შესაბამისი ვაზოაქტიური აგენტების შერჩევა უნდა მოხდეს მხოლოდ კრიტიკული მეთვალყურეობის ქვეშ და შეიძლება განსხვავდებოდეს შოკის ტიპის, კლინიკის უპირატესობისა და ადგილობრივი პრაქტიკის გაიდლაინების მიხედვით.

ინტრავენურ ინოტროპულ მხარდაჭერას შეუძლია გაზარდოს გულის წუთ მოცულობა და გააუმჯობესოს ჰემოდინამიკა პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ კარდიოგენური შოკი.[4] არ არსებობს მყარი მტკიცებულება, რომელიც მიუთითებს ერთი ინოტროპული პრეპარატის აშკარა სარგებელს სხვებთან შედარებით კარდიოგენური შოკის დროს.[78] ზოგადად, კონკრეტული ინოტროპული პრეპარატის არჩევა დამოკიდებულია არტერიული წნევაზე, თანმხლებ არითმიაზე და პრეპარატის ხელმისაწვდომობაზე .[4] ინოტროპული საშუალებები სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული, რადგან არსებობს მტკიცებულება, რომ ისინი იწვევს სიკვდილიანობის გაზრდას.[3][4][79] ინოტროპული საშუალებების მიღება უნდა შეწყდეს, თუ არსებობს მუდმივი არითმიები ან სიმპტომატური კორონარული იშემია. ინოტროპული საშუალებების ინფუზიის დროს რეკომენდებულია გულის რითმის უწყვეტი მონიტორინგი.

ვაზოპრესორები ჩვეულებრივ რეკომენდებულია მხოლოდ ადეკვატური მოცულობის რეანიმაციის შემდეგ.[2][3] ჩვეულებრივ, დოზის ტიტრაცია ხდება მანამდე, სანამ არ მიიღწევა არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონე ≥65 მმ ვწყ.სვ. ან სისტოლური არტერიული წნევა ≥90 მმ ვწყ.სვ.[2][77][80] ვაზოპრესორები დოზისგან დამოკიდებულებით ზრდის ქსოვილის იშემიისა და ნეკროზის რისკს.

მიმართეთ სპეციალისტს ვაზოპრესორებით/ინოტროპულებით მკურნალობის რეჟიმებთან და დოზირებასთან დაკავშირებით.

პლიუს – ინტრავენური სითხეები

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
კარდიოგენური შოკი არ არის საეჭვო
პლიუს – 

ინტრავენური სითხეები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

სეპტიკური შოკის მართვის მტკიცებულებებზე დაფუძნებული გაიდლაინებით რეკომენდებულია ინტრავენურად კრისტალოიდური ხსნარის შეყვანა პირველი 3 საათის განმავლობაში, დოზით 30 მლ/კგ.[2] მიმდინარე მართვა ეფუძნება ორგანოთა პერფუზიისა და ჰემოდინამიკის უწყვეტი მონიტორინგის შედეგებს. რეანიმაციული ღონისძიებები სეფსისის დროს უნდა წარიმართოს დინამიკური მაჩვენებლებით და არა მხოლოდ გასინჯვით ან სტატიკური მონაცემებით. დინამიკური პარამეტრებია: პასუხი ქვედა კიდურის პასიურ აწევაზე ან სითხის ბოლუსზე, დარტყმითი მოცულობა, მისი ცვალებადობა, პულსური წნევის ცვალებადობა ან ექოკარდიოგრაფიის გამოყენება, სადაც ეს შესაძლებელია. ყოველ კონკრეტულ პაციენტთან მოცულობის შემდგომი მატების ეფექტის პროგნოზირება საჭიროებს კლინიკურ განსჯას, რადგან ჯერჯერობით არ არის დადგენილი აღნიშნულის რაიმე მარტივი და ზუსტი საზომი. ამ მიზნით ინფორმატიულია ცენტრალური ვენური წნევა და ულტრაბგერითი პარამეტრები (ქვემო ღრუ ვენის ცენტრალური დიამეტრი და მისი მდგომარეობა, აორტის სისხლის ნაკადის სიჩქარე).[2][64][77] ზოგადად ინფუზია ჩერდება, როდესაც სისტოლური არტერიული წნევა მიაღწევს 90 მმ ვწყ.სვ.-ს ან განვითარდება სითხით გადატვირთვის ნიშნები (ფილტვის ხიხინი ან შესაძლო ფილტვის შეშუპება).

მოცულობის აღდგენის ძირითადი რისკია ფილტვის შეშუპება. ჰემორაგიული შოკის დროს სითხის ზედმეტად აგრესიულად ინფუზიამ შესაძლოა გაზარდოს სისხლდენის სიხშირე: განსაკუთრებით, როცა არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონე >40 მმ ვწყ.სვ.[77]

თუ არ არსებობს ნიშნები ან ეჭვი ფილტვის შეშუპებაზე, რომელიც გამოწვეულია გულის უკმარისობით, სითხის ადრეული მიწოდება უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე სითხის ტიპი (კრისტალოიდური ან კოლოიდური).[69][70][71] არ არსებობს მტკიცებულება, კრისტალოიდებთან შედარებით კოლოიდური ხსნარების უპირატესი სარგებლის შესახებ გადარჩენის მაჩვენებლის თვალსაზრისით.[71][110][111][112][113] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [მტკიცებულების დონე B] არსებობს გარკვეული მტკიცებულება, რომ ინტენსიური თერაპიის განყოფილების კრიტიკული მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის შეიძლება უმჯობესი იყოს ბალანსირებული კრისტალოიდების ხსნარი, ვიდრე ნორმალური ფიზიოლოგიური ხსნარი, თუმცა სხვა კვლევებმა არ აჩვენა განსხვავება.[74][114] სეფსისი დაძლევის კამპანია (The Surviving Sepsis Campaign) რეკომენდაციას უწევს ბალანსირებულ კრისტალოიდებს სეფსისის ან სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში.[2] ჰიდროქსიეთილის სახამებლის (HES) შემცველი ხსნარების გამოყენება დაკავშირებულია არასასურველ გამოსავლებთან, მათ შორის თირკმლის დაზიანებასთან და სიკვდილთან, განსაკუთრებით კრიტიკულად მძიმე ავადმყოფებსა და სეფსისის მქონე პაციენტებში.[77][115] 2022 წლის თებერვალში ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს ფარმაკოზედამხედველობის რისკის შეფასების კომიტეტმა, ამ პაციენტებისთვის არსებული სერიოზული რისკების გათვალისწინებით, რეკომენდაცია გაუწია ევროპაში საინფუზიო HES ხსნარების გამოყენების შეჩერებას.[73]სეფსისის დაძლევის კამპანია რეკომენდაციას არ უწევს სახამებლის გამოყენებას სეფსისის და სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში.[2] 2021 წლის ივლისში აშშ-ში, სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების ეტიკეტირების ცვლილებები HES-ის შემცველი ხსნარებისთვის, სადაც აღნიშნულია, რომ HES პროდუქტები არ უნდა იყოს გამოყენებული, თუ ადეკვატური ალტერნატიული მკურნალობა მიუწვდომელია.[72]

თუ ვლინდება მწვავე ქვედა (მარჯვენა კორონარული არტერიის) ოკლუზია, ან მარჯვენა პარკუჭის ინფარქტი, ჰიპოტენზია თავდაპირველად (თრომბექტომიამდე) კორეგირდება სითხის ფრთხილად შეყვანით, მარჯვენა პარკუჭის ავსების და გულის საერთო წუთმოცულობის გაუმჯობესებისთვის.[75]

განიხილე – სისხლის პროდუქტები

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
კარდიოგენური შოკი არ არის საეჭვო
განიხილე – 

სისხლის პროდუქტები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ნაჩვენებია მწვავე სისხლდენის ან ერითროციტების ქრონიკული კარგვის შედეგად განვითარებული მძიმე ფორმის ანემიის მქონე პაციენტებში.[76]

განიხილე – ტრანექსამის მჟავა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
კარდიოგენური შოკი არ არის საეჭვო
განიხილე – 

ტრანექსამის მჟავა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ტრავმით გამოწვეული ძლიერი სისხლდენის მქონე პაციენტებისთვის ტრანექსამის მჟავა შეიძლება საწყისი დაზიანებიდან 3 საათის განმავლობაში გამოვიყენოთ. მეტაანალიზმა აჩვენა მყარი მტკიცებულება, რომ გადარჩენის ალბათობა მკურნალობის დაუყოვნებელ დაწყებაზეა დამოკიდებული; მცირე დაყოვნებაც კი დაკავშირებულია სიკვდილობის ურფო მაღალ მაჩვენებელთან.[116] მოერიდეთ მის გამოყენებას ჰიპერკოაგულაციური მდგომარეობის დროს.

პირველადი პარამეტრები

ტრანექსამის მჟავა: დოზირებასთან დაკავშირებით დაუკავშირდით სპეციალისტს.

განიხილე – ინტრავენური სითხეები

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
შესაძლო კარდიოგენული შოკი
განიხილე – 

ინტრავენური სითხეები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომელთაც არა აქვთ ფილტვის შეშუპების ნიშნები (მაგ., ფილტვები სუფთაა აუსკულტაციისას, გულმკერდის რენტგენოგრაფიაზე ფილტვის შეშუპების ნიშნები არ აღინიშნება). ინტრავენური სითხეების შეყვანა უნდა მოხდეს სიფრთხილით და პაციენტები ხშირად უნდა შეფასდნენ, სითხით გადატვირთვის ნიშნების განვითარებისთვის. კარდიოგენული შოკის დროს სითხის აგრესიულმა შეყვანამ შესაძლოა გააუარესოს შოკური მდგომარეობა და გამოიწვიოს (ან დაამძიმოს) ფილტვის მწვავე შეშუპება.

კარდიოგენური შოკის მქონე პაციენტებში, სითხის გადატვირთვის ნიშნების არარსებობის შემთხვევაში (რაც კლინიკურად განისაზღვრება ფილტვის აუსკულტაციით-ხიხინის შესაფასებლად ან გულმკერდის რადიოგრაფიით), ევროპის გაიდლაინებით რეკომენდებულია სითხის საცდელი გადასხმა >200 მლ/15-30 წთ, ფიზიოლოგიური ხსნარით ან რინგერის ლაქტატით.[3] მიმდინარე მართვა ეფუძნება ორგანოთა პერფუზიისა და ჰემოდინამიკის მუდმივი მონიტორინგის შედეგებს. ნებისმიერ კონკრეტულ პაციენტში შემდგომი მოცულობის ეფექტის პროგნოზირებისთვის საჭიროა კლინიკური მსჯელობა, რადგან ჯერჯერობით არც ერთი, მარტივი და ზუსტი ზომა არ გამოვლენილა. ამ მიზნით ინფორმატიულია ცენტრალური ვენის წნევისა და ულტრაბგერითი პარამეტრების დადგენა (ქვედა ღრუ ვენის ცენტრალური დიამეტრი და კოლაფსისადმი მიდრეკილება, აორტის სისხლის ნაკადის სიჩქარე).[64][77] ზოგადად ინფუზია ჩერდება, როდესაც სისტოლური არტერიული წნევა მიაღწევს 90 მმ ვწყ.სვ.-ს ან განვითარდება სითხით გადატვირთვის ნიშნები (ფილტვის ხიხინი ან შესაძლო ფილტვის შეშუპება).

სითხეების მიწოდება უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე სითხის ტიპი (კრისტალოიდი ან კოლოიდი).[69][70][71] არ არსებობს მტკიცებულება, კრისტალოიდებთან შედარებით კოლოიდური ხსნარების უპირატესი სარგებლის შესახებ გადარჩენის მაჩვენებლის თვალსაზრისით.[71][110][111][112][113] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [მტკიცებულების დონე B] არსებობს გარკვეული მტკიცებულება, რომ ინტენსიური თერაპიის განყოფილების კრიტიკული მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის შეიძლება უმჯობესი იყოს ბალანსირებული კრისტალოიდების ხსნარი, ვიდრე ნორმალური ფიზიოლოგიური ხსნარი, თუმცა სხვა კვლევებმა არ აჩვენა განსხვავება.[74][114] სეფსისი დაძლევის კამპანია (The Surviving Sepsis Campaign) რეკომენდაციას უწევს ბალანსირებულ კრისტალოიდებს სეფსისის ან სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში.[2] ჰიდროქსიეთილის სახამებლის (HES) შემცველი ხსნარების გამოყენება დაკავშირებულია არასასურველ გამოსავლებთან, მათ შორის თირკმლის დაზიანებასთან და სიკვდილთან, განსაკუთრებით კრიტიკულად მძიმე ავადმყოფებსა და სეფსისის მქონე პაციენტებში.[77][115] 2022 წლის თებერვალში ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს ფარმაკოზედამხედველობის რისკის შეფასების კომიტეტმა, ამ პაციენტებისთვის არსებული სერიოზული რისკების გათვალისწინებით, რეკომენდაცია გაუწია ევროპაში საინფუზიო HES ხსნარების გამოყენების შეჩერებას.[117] სეფსისის დაძლევის კამპანია რეკომენდაციას არ უწევს სახამებლის გამოყენებას სეფსისის და სეპტიკური შოკის მქონე პაციენტებში.[2] 2021 წლის ივლისში აშშ-ში, სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების ეტიკეტირების ცვლილებები HES-ის შემცველი ხსნარებისთვის, სადაც აღნიშნულია, რომ HES პროდუქტები არ უნდა იყოს გამოყენებული, თუ არ არის ხელმისაწვდომი ადეკვატური ალტერნატიული მკურნალობა.[72]

განიხილე – გლიცერილ ტრინიტრატი

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
შესაძლო კარდიოგენული შოკი
განიხილე – 

გლიცერილ ტრინიტრატი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პაციენტებს კარდიოგენური შოკით ფილტვის შეშუპებით და შედარებით სტაბილური არტერიული წნევით (სისტოლური არტერიული წნევით >90 მმ Hg) შეიძლება ისარგებლონ გლიცერილის ტრინიტრატით დატვირთვის შემდგომი შემცირებით.

პირველადი პარამეტრები

გლიცერილ ტრინიტრატი: 5-20 მიკროგრამი/წუთში თავდაპირველად ინტრავენური ინფუზიით, ტიტრაცია ეფექტის მიხედვით (გულის ფუნქციის გაუმჯობესება და ფილტვის შეშუპების სიმპტომების შემცირება), მაქსიმუმია 200 მიკროგრამი/წუთში

განიხილე – დროებითი მექანიკური ცირკულაციის მხარდაჭერა (MCS)

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
|
შესაძლო კარდიოგენული შოკი
განიხილე – 

დროებითი მექანიკური ცირკულაციის მხარდაჭერა (MCS)

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ოქსიგენაცია ან ინტრააორტული ბალონური ტუმბო) გასათვალისწინებელია პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მუდმივი კარდიოგენური შოკი, რომელიც შენარჩუნებულია ინოტროპული თერაპიის მიუხედავად.[3][4] დროებითი MCS სწორად შერჩეულ კანდიდატებში უნდა დაიწყოს რაც შეიძლება მალე, საკმარისი მხარდაჭერით, რათა სრულად შეცვალოს შოკის პოტენციური ჰემომეტაბოლური შედეგები. თუ დროებითი MCS-ით საკმარისი ადრეული მხარდაჭერა დაგვიანებულია, სამიზნე ორგანოს პერფუზია და მეტაბოლური დარღვევების გაუარესებამ შეიძლება გაართულოს მომავალი მცდელობები.[81] კონკრეტული ინსტრუმენტების ჰემოდინამიკური სარგებელი განსხვავებულია და არსებობს ცოტა პირდაპირი რანდომიზებული შედარება. სისხლძარღვთა, სისხლდენის და ნევროლოგიური გართულებები საერთოა MCS ინსტრუმენტისთვის და ასეთი გართულებების რისკი ზოგადად უნდა იქნას გათვალისწინებული გაანგარიშებისას, რომ გააგრძელოთ ასეთი მხარდაჭერა.[4] MCS მოითხოვს სპეციალიზებულ მულტიდისციპლინურ გამოცდილებას იმპლანტაციისა და მართვისთვის.[3] ფარმაკოლოგიური და მექანიკური თერაპიის ფართო გამოყენება უნდა განიხილებოდეს მრავალდისციპლინური გუნდის კონტექსტში ,გულის უკმარისობისა და კრიტიკული მედიცინის სპეციალისტების, ინტერვენციული კარდიოლოგების და კარდიოქირურგების[4][81]

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას