მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია

1-ლი რიგის – გულ-ფილტვის შეფასება და დამხმარე ზომები

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
1-ლი რიგის – 

გულ-ფილტვის შეფასება და დამხმარე ზომები

სასუნთქი გზები უნდა შენარჩუნდეს ღია მდგომარეობაში. სასუნთქი გზები შესაძლოა დაიხუროს წუთების განმავლობაში, როდესაც არის გარშემო ქსოვილის შეშუპება. პროფილაქტიკური ინტუბაცია უპირატესია კრიქოთიროტომიის დახმარებისთვის. ნებისმიერი სუბიექტური ნიშანი (მაგ. ყელის ან ხახის შეშუპება ან შევიწროება) ან ობიექტური ნიშანი (მაგ. სტრიდორი, ხრინწიანობა, ვიზუალურად ყიას ან ენის შეშუპება, ციანოზი) ჩვენებაა სასუნთქი გზების გადაუდებელი სამედიცინო მართვისთვის.

კარდიოვასკულარული კოლაფსის მკურნალობა უნდა მოხდეს აგრესიულად სითხეების რეჰიდრატაციით (იზოტონური ხსნარები, როგორიცაა 0.9% ნორმალური ფიზიოლოგიური ხსნარი ან რინგერის ლაქტატი) და ვაზოპრესორის ინფუზიით. ეს აუცილებელს ხდის მათ დაუყოვნებლივ გადაყვანას გადაუდებელი სამედიცინო დახმარების ან კრიტიკული მოვლის განყოფილებაში.

პაციენტები, რომლებიც საჭიროებენ სასუნთქი გზების დახმარებას ან კარდიოვასკულარული კოლაფსის მკურნალობას უნდა მოთავსდნენ გადაუდებელი სამედიცინო დახმარების ან კრიტიკული მოვლის დეპარტამენტში, რაც შეიძლება სწრაფად. რეაქციის სიმძიმის მიუხედავად, ანაფილაქსიის მქონე თითოეული პაციენტი უნდა იყოს დაკვირვების ქვეშ, სანამ ნიშნები და სიმპტომები სრულად კუპირდება.[2]

პლიუს – ადრენალინი(ეპინეფრინი)

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
პლიუს – 

ადრენალინი(ეპინეფრინი)

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ყველა პაციენტმა, რომელსაც აქვს სისტემური რეაქციის ნიშნები, განსაკუთრებით ჰიპოტენზია, სასუნთქი გზების შეშუპება ან სუნთქვის გაძნელება, დაუყოვნებლივ უნდა მიიღოს ადრენალინი (ეპინეფრინი) ბარძაყის ანტეროლატერალურ კუნთებში.[49][50][51][52][53] 

დოზა შეიძლება განმეორდეს ყოველ 5-15 წუთში საჭიროებისამებრ.[26][1][54][55] ბარძაყის ანტეროლიტერალურ ნაწილში ინექცია უპირატესია დელტისებრ ან კანქვეშა კუნთებში ინექციასთან შედარებით.[56][57]

თუ პაციენტს მძიმე ჰიპოტენზია აქვს, ინტრავენური ადრენალინი (ეპინეფრინი) უნდა მივცეთ. ადრენალინის (ეპინეფრინის) უწყვეტი ინფუზია, ტიტრირებით ეფექტის მიღებამდე, მხოლოდ გამოცდილ პრაქტიკოსებს შეუძლიათ განახორციელონ. ინტრავენური დოზის არცერთი რეჟიმი არ არის საყოველთაოდ აღიარებული.

2 ადრენალინის (ეპინეფრინის) ავტოინექცია უნდა გაკეთდეს ანაფილაქსიის ნებისმიერი ეპიზოდის შემდეგ.[2][3][35][59]პაციენტმა ან მომვლელმა ორივე უნდა ატაროს ყოველთვის და უნდა იცოდნენ როგორ გამოიყენონ ისინი.[49][60]ანაფილაქსიის რისკის მქონე ბავშვებისთვის ადრენალინის (ეპინეფრინი) აუტოინექციები უნდა დაინიშნოს პერსონალიზებულ გადაუდებელ გეგმასთან შეთანხმებით.[49][61] AAP: allergy and anaphylaxis emergency plan Opens in new window

პირველადი პარამეტრები

ადრენალინი(ეპინეფრინი): 0.3 - 0.5 მგ (1:1000 ხსნარი) კუნთებში ყოველ 5-15 წუთში; 0.1 მგ (1: 10000 სხნარი) ინტრავენურად ყოველ 5 წუთში; 1-4 მიკროგრამი/წუთში (1:10000 ხსნარი) ინტრავენური ინფუზია

პლიუს – კორტიკოსტეროიდი

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
პლიუს – 

კორტიკოსტეროიდი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა ამცირებს სისხლძარღვების გამტარიანობას და აქვეითებს იმუნურ პასუხს გამომწვევი ანტიგენის მიმართ. ეფექტები ყოვნდება, შესაბამისად მკურნალობა უნდა დავიწყოთ რაც შეიძლება ადრე.

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს 3დან-5 დღემდე. კორტიკოსტეროიდებზე წარსულში დამოკიდებულების ან თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის არ მქონე პაციენტებში არ არის საჭირო დოზის თანდათანობით შემცირება.

ქრონიკული კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისას,წარსულში კორტიკოსტეროიდებზე დამოკიდებულებისას,თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობისას ან უკუქცევის ეფექტის რისკისას საჭიროა მკურნალობის თანდათანობითი შეწყვეტისას ინტენსიური მეთვალყურეობა. პერორალური პრედნიზოლონის დოზის ნელი შემცირება ამ მიზანს ემსახურება.

მონცემები,რომლებიც ხელს უწყობს კორტიკოსტეროიდების გამოყენებას შეზღუდულია კონტროლირებადი კვლევების ჩატარების სირთულეებიდან გამომდინარე[42] მიუხედავად ამისა, კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა რჩება ერთ-ერთ მთავარ თერაპიად.[42][43][65][2]

ეს პაციენტები საჭიროებს ექიმის მიერ ინტენსიურ მეთვალყურეობას.

პირველადი პარამეტრები

მეთილპრედნიზოლონ ნატრიუმ სუქცინატი: 125 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

ან

პრენდიზოლონი: 60 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

პლიუს – H1 ანტაგონისტები + H2 ანტაგონისტები

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
პლიუს – 

H1 ანტაგონისტები + H2 ანტაგონისტები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

H1 ანტაგონისტები წინააღმდეგობას უწევს ჰისტამინის გამოთავისუფლებას უჯრედის რეცეპტორებზე, ამცირებს ქავილს, ერითემას და გამონაყარს. შესაძლოა სედაციური ან არასედაციური H1 ანტაგონისტების გამოყენება. ეს წამლები უნდა გაგრძელდეს დაახლოებით 3 დღე ალერგიული რეაქციის შემდეგ და შესაძლებელია მათი შემცირება პაციენტის მიერ სიმპტომების სიმძიმის მიხედვით. H2 ანტაგონისტების გამოყენება შესაძლებელია ანტიჰისტამინური ეფექტის შემდგომი გაძლიერებისთვის.

პირველადი პარამეტრები

დიფენჰიდრამინი: 50 მგ პერორალურად/ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

იყოს

ლორატადინი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

იყოს

ცეტრიზინი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

--და--

ციმეტიდინი: 300 მგ ინტრავენურად, ერთჯერადი დოზით

განიხილე – საინჰალაციო სალბუტამოლი

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
განიხილე – 

საინჰალაციო სალბუტამოლი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პერსისტენტული რესპირატორული სიმპტომები ადრენალინის (ეპინეფრინის) მიღების შემდეგ შესაძლოა გაუმჯობესდეს ინჰალაციური ბეტა -2 აგონისტების მიერ.[62]

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: 2.5დან-5 მგ მდე საინჰალაციო ყოველ 20 წუთში 3 დოზა, ამის შემდეგ 2.5დან-10 მგ მდე საინჰალაციო ყოველ 1-4 საათში საჭიროებისამებრ

განიხილე – ნესტარის მოშორება

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
განიხილე – 

ნესტარის მოშორება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

უნდა მოხდეს ნარჩენი ნესტარის მოშორება, ვინაიდან შეიძლება ისევ შეიცავდეს შხამს. ტრადიციული სწავლების მითითებაა, რომ დანესტრილ ადგილზე მოჭერამ (მაგ. პინცეტით) შესაძლოა განაპირობოს პაციენტში კიდევ უფრო დიდი ოდენობით შხამის შეშვება. ნესტარი უნდა მოშორდეს ფრთხილად პლასტიკური ბარათის კიდით ნესტრის მოფხეკით ( მართვის მოწმობით ან მსგავსი ნივთით). უახლოესი კვლევებისას დაისვა კითხვა და მითითებაა რომ ნესტარის მოშორების დრო უფრო მეტად მნიშვნელოვანია ვიდრე მეთოდი, რომლითაც შხამის ინექცია მინიმუმამდე მცირდება.[41]

განიხილე – ანთების საწინააღდეგო არასტეროიდული მედიკამენტები

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
განიხილე – 

ანთების საწინააღდეგო არასტეროიდული მედიკამენტები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

იბუპროფენით ან ნაპროქსენით მკურნალობას შეუძლია შეამციროს შეშუპება და ტკივილი ნაკბენის ან დანესტვრის ადგილზე.

სიმპტომების სიმძიმის მიხედვით ამ წამლების თანდათანობითი შემცირება შესაძლებელია პაციენტების მიერ.

სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებთან, რომლებიც ამჟამად იღებენ ასპირინს ან ანტიკოაგულანტებს, ამ წამლებზე სენსიტიურობის მქონე პაციენტებთან ან წყლულის, გასტროინტესტინური სისხლდენის ან თრომბოემბოლიური დაავადების რისკის მქონე პაციენტებთან.

პირველადი პარამეტრები

იბუპროფენი: 300-400 მგ პერორალურად ყოველ 6-8 საათში საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმია 2400 მგ/დღეში

მეორეული ვარიანტები

ნაპროქსენი: 250-500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ საჭიროების შემთხვევაში, მაქსიმუმ 1250 მგ/დღეში

პლიუს – გლუკაგონი

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
|
ადრენალინზე (ეპინეფრინზე) პასუხის არქონა
პლიუს – 

გლუკაგონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ბეტა ბლოკერებით ნამკურნალებ პაციენტებს შესაძლოა ჰქონდეთ ბეტა აგონისტებით მკურნალობისადმი რეზისტენტობა.

გლუკაგონი მუშაობს ადრენერგული რეცეპტორების გვერდის ავლით და პირდაპირ ააქტიურებს ციკლურ ადენოზინ მონოფოსფატს ინტრაცელულარულად.

დანიშნეთ პაციენტში,რომელიც არ პასუხობს ბეტა აგონისტებით მკურნალობას.

გლუკაგონი ხშირად იწვევს გულისრევასა და ღებინებას, რომელსაც შემდეგ შესაძლოა სწრაფად დასჭირდეს სასუნთქი გზის კონტროლი.

პირველადი პარამეტრები

გლუკაგონი: საწყისად 1-2 მგ ინტრავენურად 5 წუთის განმავლობაში,პასუხიდან გამომდინარე შესაძლებელია განმეორება, შემდეგ 0.005დან -0.05 მგ/წთ ინფუზია; უფრო მაღალი დოზირების შესახებ მითითებისთვის დაუკავშირდის სპეციალისტს.

განიხილე – ანტი-ემეტური საშუალება

Back
საწყისი
|
ანაფილაქსია/ანაფილაქტოიდური რეაქცია
|
ადრენალინზე (ეპინეფრინზე) პასუხის არქონა
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

გლუკაგონი ხშირად იწვევს გულისრევასა და ღებინებას, რომელსაც შემდეგ შესაძლოა სწრაფად დაჭირდეს სასუნთქი გზის კონტროლი.

ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება შესაძლებელია გლუკაგონით მკურნალობასთან ერთად.

მეტროკლოპრამიდი უნდა გაგრძელდეს მხოლოდ 5 დღემდე იმისთვის რომ შემცირდეს ნევროლოგიური და სხვა არასასურველი ეფექტების რისკი.[66]

პირველადი პარამეტრები

მეტოკლოპრამიდი: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ მაქსიმუმ 5 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმია 30 მგ/დღეში

ან

ონდანსეტრონი: 8 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ

მწვავე

ადგილობრივი რეაქცია

1-ლი რიგის – დამხმარე მკურნალობა

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
1-ლი რიგის – 

დამხმარე მკურნალობა

ადგილობრივი ტკივილი და შეშუპება ნაკბენის ან დანესტვრის ადგილზე შესაძლოა შემცირდეს ყინულის დადებით. პაკეტს უნდა ჰქონდეს ქსოვილის ბარიერი კანსა და ყინულს შორის რათა მოხდეს ადგილობრივი ქსოვილის დაზიანების პრევენცია. გავრცელებული რეჟიმია ყინულის საფენის დადება და მოშორება 15 წუთიანი ინტერვალებით.

საჭიროა ჭრილობის დასუფთავება საპნითა და წყლით და უნდა მოხდეს ტეტანუსის სტატუსის შემოწმება.

განიხილე – ნესტარის მოშორება

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
განიხილე – 

ნესტარის მოშორება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

უნდა მოხდეს ნარჩენი ნესტარის მოშორება, ვინაიდან შეიძლება ისევ შეიცავდეს შხამს. ტრადიციული სწავლების მითითებაა, რომ დანესტრილ ადგილზე მოჭერამ (მაგ. პინცეტით) შესაძლოა განაპირობოს პაციენტში კიდევ უფრო დიდი ოდენობით შხამის შეშვება. ნესტარი უნდა მოშორდეს ფრთხილად პლასტიკური ბარათის კიდით ნესტრის მოფხეკით ( მართვის მოწმობით ან მსგავსი ნივთით). უახლოესი კვლევებისას დაისვა კითხვა და მითითებაა რომ ნესტარის მოშორების დრო უფრო მეტად მნიშვნელოვანია ვიდრე მეთოდი, რომლითაც შხამის ინექცია მინიმუმამდე მცირდება.[41]

განიხილე – კორტიკოსტეროიდი

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
განიხილე – 

კორტიკოსტეროიდი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა ამცირებს სისხლძარღვების გამტარიანობას და აქვეითებს იმუნურ პასუხს გამომწვევი ანტიგენის მიმართ. ეფექტები ყოვნდება, შესაბამისად მკურნალობა უნდა დავიწყოთ რაც შეიძლება ადრე.

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს 3დან-5 დღის განმავლობაში ზომიერიდან მძიმე ფორმის რეაქციების მქონე პაციენტებში. კორტიკოსტეროიდებზე წარსულში დამოკიდებულების ან თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის არ მქონე პაციენტებში არ არის საჭირო დოზის თანდათანობით შემცირება.

ქრონიკული კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისას,წარსულში კორტიკოსტეროიდებზე დამოკიდებულებისას,თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობისას ან უკუქცევის ეფექტის რისკისას საჭიროა მკურნალობის თანდათანობითი შეწყვეტისას ინტენსიური მეთვალყურეობა. პერორალური პრედნიზოლონის დოზის ნელი შემცირება ამ მიზანს ემსახურება.

მონცემები,რომლებიც ხელს უწყობს კორტიკოსტეროიდების გამოყენებას შეზღუდულია კონტროლირებადი კვლევების ჩატარების სირთულეებიდან გამომდინარე[42] მიუხედავად ამისა, კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა რჩება ერთ-ერთ მთავარ თერაპიად.[42][43][67][2]

ეს პაციენტები საჭიროებს ექიმის მიერ ინტენსიურ მეთვალყურეობას.

პირველადი პარამეტრები

მეთილპრედნიზოლონ ნატრიუმ სუქცინატი: 125 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

ან

პრენდიზოლონი: 60 მგ/დღეში პერორალურად

განიხილე – H1 ანტაგონისტები + H2 ანტაგონისტები

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
განიხილე – 

H1 ანტაგონისტები + H2 ანტაგონისტები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

H1 ანტაგონისტები წინააღმდეგობას უწევს ჰისტამინის გამოთავისუფლებას უჯრედის რეცეპტორებზე, ამცირებს ქავილს, ერითემას და გამონაყარს. შესაძლოა სედაციური ან არასედაციური H1 ანტაგონისტების გამოყენება. ეს წამლები უნდა გაგრძელდეს დაახლოებით 3 დღე ალერგიული რეაქციის შემდეგ და შესაძლებელია მათი შემცირება პაციენტის მიერ სიმპტომების სიმძიმის მიხედვით. H2 ანტაგონისტების გამოყენება შესაძლებელია ანტიჰისტამინური ეფექტის შემდგომი გაძლიერებისთვის.

პირველადი პარამეტრები

დიფენჰიდრამინი: 50 მგ პერორალურად/ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

იყოს

ლორატადინი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

იყოს

ცეტრიზინი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

--და--

ციმეტიდინი: 300 მგ ინტრავენურად, ერთჯერადი დოზით

განიხილე – ანთების საწინააღდეგო არასტეროიდული მედიკამენტები

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
განიხილე – 

ანთების საწინააღდეგო არასტეროიდული მედიკამენტები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

იბუპროფენით ან ნაპროქსენით მკურნალობას შეუძლია შეამციროს შეშუპება და ტკივილი ნაკბენის ან დანესტვრის ადგილზე.

სიმპტომების სიმძიმის მიხედვით ამ წამლების თანდათანობითი შემცირება შესაძლებელია პაციენტების მიერ.

სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებთან, რომლებიც ამჟამად იღებენ ასპირინს ან ანტიკოაგულანტებს, ამ წამლებზე სენსიტიურობის მქონე პაციენტებთან ან წყლულის, გასტროინტესტინური სისხლდენის ან თრომბოემბოლიური დაავადების რისკის მქონე პაციენტებთან.

პირველადი პარამეტრები

იბუპროფენი: 300-400 მგ პერორალურად ყოველ 6-8 საათში საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმია 2400 მგ/დღეში

მეორეული ვარიანტები

ნაპროქსენი: 250-500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ საჭიროების შემთხვევაში, მაქსიმუმ 1250 მგ/დღეში

განიხილე – დამატებითი ტკივილგამაყუჩებელი

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
შავი ქვრივი ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

დამატებითი ტკივილგამაყუჩებელი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მსუბუქიდან საშუალომდე სიმძიმის ტკივილი ხშირად პასუხობს პარაცეტამოლით ან ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატებით მკურნალობას.

პერორალური ოპიოიდები შესაძლოა საჭირო გახდეს უფრო მძიმე ფორმის ნაკბენისთვის, ან იმ პაციენტებისთვის, რომელთაც ტკივილის ნაკლები შემწყნარებლობა აქვთ.

ზომიერი ან საშუალო სიმძიმის მოწამვლამ შესაძლოა გამოიწვიოს მძიმე ტკივილი დაზიანებულ კიდურში ან გენერალიზებული სახის ტკივილი. ტკივილმა, რომელიც გადაეცემა გულმკერდის ან მუცლის არეში შესაძლოა არიოს დიაგნოსტიკური სურათი, შესაძლოა საჭირო გახდეს მიოკარდიუმის იშემიის ან მწვავე მუცლის გამორიცხვა. ტკივილის საკონტროლოდ პაციენტებს შესაძლოა დასჭირდეთ მაღალ დოზიანი ინტრავენური ოპიოიდები.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტულად ყოველ 4-6 საათში საჭიროების შემთხვევაში, მაქსიმუმია 4000 მგ/დღეში

მეორეული ვარიანტები

პარაცეტამოლი/ჰიდროკოდონი: 5-10 მგ პერორალურად ყოველ 6-8 საათში საჭიროებისას

მეტი

იყოს

ოქსიდოკონი: 5-10 მგ პერორალურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ

მესამე ვარიანტები

მორფინის სულფატი: 10-30 მგ პერორალურად (დაუროვნებლივი გამოდევნით) ყოველ 3-4 საათში საჭიროებისამებრ; 2.5დან - 10 მგ მდე ინტრავენურად ყოველ 2-6 საათში საჭიროებისამებრ.

განიხილე – ბენზოდიაზეპინი

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
შავი ქვრივი ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

ბენზოდიაზეპინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ზომიერმა ან მძიმე მოშხამვამ შესაძლოა გამოიწვიოს ძლიერი ტკივილი და კუნთების სპაზმი დაზიანებულ კიდურში ან გენერალიზებული სახის ტკივილი. მუცლის მძიმე ფორმის სპაზმების გაყუჩება შესაძლებელია ბენზოდიაზეპინებით.

პირველადი პარამეტრები

დიაზეპამი: 2-10 მგ პერორალურად ორიდან-ოთხჯერ დღეში

განიხილე – ბეტა ბლოკერები

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
შავი ქვრივი ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

ბეტა ბლოკერები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შესაძლოა განვითარდეს ტაქიკარდია და ჰიპერტენზია, მაგრამ როგორც წესი ალაგდება, როგორც კი ტკივილი გადამისამართდება. იმ პაციენტებში,რომლებმაც შესაძლოა ვერ შეიწყნაროს ეს ეფექტები, ბეტა ბლოკერები იქნება მისაღები მკურნალობა.

სისხლის წნევისა და გულისცემის პიკები გარდამავალია. ისინი ხშირად ლაგდება სპონტანურად ან ნაკბენთან ან დანესტვრასთან დაკავშირებული ტკივილის ან შფოთვის მკურნალობის შემდეგ.

ინტრავენური წამლები უფრო მჭიდრო კონტროლის საშუალებას იძლევა და ამცირებს უყურადღებობის გამო ხანგრძლივი მოქმედების მქონე წამლების არაადეკვატურად გადაჭარბებული დოზის მიღების შანსს. შემთხვევით გადაჭარბებულმა დოზამ შესაძლოა გამოიწვიოს არტერიული წნევის ან გულისცემის სიხშირის დაქვეითება სახიფათოდ დაბალ დონემდე.

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენური ბოლუსი, შემდეგ 40-80 მგ ყოველ 10 წუთში პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმი 300 მგ ჯამური დოზა.

განიხილე – შხამის საწინააღმდეგო საშუალება

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
შავი ქვრივი ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

შხამის საწინააღმდეგო საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მარკეტებში ხელმისაწვდომია შავი ქვრივი ობობას შხამის საწინააღმდეგო რამდენიმე პრეპარატი.[45][46] მიუხედავად იმისა რომ ნაკბენით გამოწვეული სიკვდილობა ძალიან იშვიათია, შხამის საწინააღმდენო პრეპარატით მკურნალობამ შესაძლოა მცირედ შეამციროს ტკივილი და სიმპტომების ხანგრძლივობა. ჩვენება შესაძლოა მოიცავდეს ტკივილის გაგრძელება ან მძიმე ფორმის ტკივილი მიუხედავად ტკივილგამაყუჩებლებით აგრესიულად მკურნალობისა, აუტონომიური არასტაბილობა ( ტაქიკარდია და ჰიპერტენზია) გულისრევისა და ღებინების გაგრძელება, სუნთქვის უკმარისობა და სწრაფად პროგრესირებადი სიმპტომები. მკურნალობის სარგებელმა უნდა გადაწონოს შხამის საწინააღმდეგო პრეპარატით მკურნალობის უსაფრთხოება.[47] მიუხედავად იმისა რომ იშვიათია, რეაქციებია შრატისმიერი დაავადება და სიცოცხლისთვის საშიში ანაფილაქსია.

აშშ-ს გარდა სხვა ქვეყნებში შხამის საწინააღმდეგო პრეპარატი უფრო ხშირად გამოიყენება და როგორც ჩანს უსაფრთხოების კარგი პროფილი აქვს.[24][68]

განიხილე – დამატებითი ტკივილგამაყუჩებელი

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
recluse ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

დამატებითი ტკივილგამაყუჩებელი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ტკივილის კონტროლი შესაძლებელი პარაცეტამოლით ან ოპიოიდით.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტულად ყოველ 4-6 საათში საჭიროების შემთხვევაში, მაქსიმუმია 4000 მგ/დღეში

მეორეული ვარიანტები

პარაცეტამოლი/ჰიდროკოდონი: 5-10 მგ პერორალურად ყოველ 6-8 საათში საჭიროებისას

მეტი

იყოს

ოქსიდოკონი: 5-10 მგ პერორალურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ

მესამე ვარიანტები

მორფინის სულფატი: 10-30 მგ პერორალურად (დაუროვნებლივი გამოდევნით) ყოველ 3-4 საათში საჭიროებისამებრ; 2.5დან - 10 მგ მდე ინტრავენურად ყოველ 2-6 საათში საჭიროებისამებრ.

განიხილე – დაპსონი

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
recluse ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

დაპსონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მიუხედავათ მათი რეპუტაციისა, recluse ობობების ნაკბენის მხოლოდ მცირე რაოდენობა პროგრესირებს და ხდება ნეკროზული.[25][Figure caption and citation for the preceding image starts]: ყავისფერი recluse (Loxosceles სახეობები) შხამით განპირობებული დაზიანებებიCourtesy of Theodore Freeman [Citation ends].com.bmj.content.model.Caption@d6b5212[Figure caption and citation for the preceding image starts]: ყავისფერი recluse (Loxosceles სახეობები) შხამით განპირობებული დაზიანებებიCourtesy of Theodore Freeman [Citation ends].com.bmj.content.model.Caption@6fad4dc

დაფსონით მკურნალობა გამოიყენება ნეკროზის პრევენციისთვის ან ნელი განვითარებისთვის და ნეკროზული დაზიანებისას ტკივილის შესამცირებლად. კონტროლირებადი კვლევები არ ჩატარებულა ადამიანებში. ცხოველებში კვლევების მონაცემები საკამათოა.[23]

საჭიროა პაციენტების სკრინინგი გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზას დეფიციტისთვის. ასეთ პაციენტებში დაფსონს შეუძლია გამოიწვიოს მძიმე ფორმის ჰემოლიზური ანემია. სკრინინგი როგორც წესი ხელმისაწვდომია 1 დღეში და არ არის აუცილებელი დაფსონით მკურნალობის დაუყოვნებლივ დაწყება.

პირველადი პარამეტრები

დაპსონი: 50 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 10 დღის განმავლობაში

განიხილე – ქირურგიული დამუშავება + ემპირიული ანტიბიოტიკები

Back
მწვავე
|
ადგილობრივი რეაქცია
|
recluse ობობას ნაკბენი
განიხილე – 

ქირურგიული დამუშავება + ემპირიული ანტიბიოტიკები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ნეკროზის გაგრძელებისას შესაძლოა საჭირო გახდეს ქირურგიული დამუშავება და შემდგომ კანის გადანერგვა სრული შეხორცებისთვის, თუმცა ეს იშვიათად ხდება. ნეკროზული ქსოვილი წარმოადგენს მეორეული ინფექციისთვის პირველად სუბსტრატს. პაციენტებს უნდა ჰქონდეთ ინფორმაცია ჭრილობის მოვლის შესახებ და უნდა ცნობდნენ ინფექციის ნიშნებს (მაგ. ცხელება, ჩირქრის წარმოქმნა).

ანტიბიოტიკებით მკურნალობა ხშირად ემპირიულად იწყება, ვინაიდან ობობას ნაკბენის დიაგნოზი ხშირად არაზუსტია და ინფექცია არის ძირითადად განსახილველი დიფერენციალური დიაგნოზების სიიდან. ანტიბიოტიკების დაფარვა უნდა იყოს შესაბამისი ცელულიტისთვის ისევე როგორც საზოგადოებაში შეძენილი მეთიცილინ რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკის მგრძნობიარე დამახასიათებელი სურათისთვის.

მიმდინარე

მეორადი ინფექცია: იმუნოკომპეტენტურობა; დაბალი MRSA რისკი

1-ლი რიგის – ანტიბიოტიკები

Back
მიმდინარე
|
მეორადი ინფექცია: იმუნოკომპეტენტურობა; დაბალი MRSA რისკი
1-ლი რიგის – 

ანტიბიოტიკები

ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს მხოლოდ ინფექციის ნიშნებისა და სიმპტომების შემთხვევაში.[64] ანტიბიოტიკები მიმართული უნდა იყოს კანის გავრცელებული პათოგენების წინააღმდეგ ( სტაფილოკოკური და სტრეპტოკოკური სახეობები) და ასევე იმართოს ადგილობრივი რეზისტენტობის დამახასიათებელი სურათის მიხედვით.

როგორც წესი საკმარისია მკურნალობა 7დან-10 დღემდე' ხანგრძლივობით.

არაბეტალაქტამური ანტიბიოტიკები რეკომენდებულია პენიცილინზე მძიმე ფორმის ალერგიის მქონე პაციენტებში.

შავი ქვრივი ობობას ნაკბენი არ ნეკროზდება და ანტიბიოტიკები არ არის საჭირო გარდა იმ შემთხვევისა თუ არ განვითარდა მეორეული ინფექცია შემდეგი რამდენიმე დღის განმავლობაში.

პირველადი პარამეტრები

ცეფალექსინი: 250-500 მგ პერორალურად, ყოველ 6 საათში ერთხელ

ან

ფლუკლოქსაკალინი: 250 მგ პერორალურად ყოველ 6 საათში

ან

დიკლოქსაცილინი: 250 მგ პერორალურად ყოველ 6 საათში

ან

ნაფცილინი: 1-2გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

ცეფაზოლინი: 1-2 გ ინტრავენურად 8 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

კლინდამიცინი: 300-450 მგ პერორალურად ყოველ 6 საათში

ან

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

ან

ვანკომიცინი: 15 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ

ან

დაპტომიცინი: 4 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას